جنگ بی گلوله اینترنت ثابت و همراه و مشتریانی که بازنده اند

اینترنت به یکی از اجزای جدایی ناپذیر دنیای ما تبدیل شده است و به همین دلیل نیز نمی توان انتظار داشت که کسی از میان ما بتواند ادعا کند که کار، سرگرمی یا حتی ارتباطات او به اینترنت وابسته نیست. در این میان یکی از نکات بسیار مهم در زمینه اینترنت، تامین کننده این خدمات است.

به گزارش بادیجی ، امروزه با توجه به گسترش زیرساخت اینترنت همراه، بسیاری از افراد به سراغ استفاده از این نوع اینترنت رفته‌اند. با این حال یکی از نکات کلیدی در انتخاب تامین کننده اینترنت، قیمت است و این مورد خاص در ایران به یک مشکل عجیب و یک دعوای بی پایان تبدیل شده است که در این میان تنها مصرف کنندگان بازنده خواهند بود.

تاریخچه خشونت

در ابتدای کار ورود اینترنت به ایران، رقابت چندان پیچیده نبود. اینترنت دایل آپ به عنوان یک پدیده لوکس و بیشتر سرگرم کننده مطرح بود و کمتر کسی فکرش را می‌کرد که بتواند با تلفن همراه خودش به اینترنت وصل شود.

با این وجود پیشرفت و گذر زمان موجب شد تا موج دومی از اینترنت به خانه ایرانی‌ها راه پیدا کند که اینترنت ADSL خانگی بود. این اینترنت اندکی جنبه کاربری حرفه‌ای‌تر داشت ولی دستیابی به آن بسیار دشوار شده بود که علت اصلی این امر، زیرساخت ضعیف و محدود برای این نوع فناوری بود.

موج سوم اینترنت در ایران با اینترنت GPRS برای تلفن همراه شکل گرفت که تحولی بزرگ در این مسیر بود. اینترنت دیگر به خانه شما محدود نبود و مدتی بعد هم خدماتی مانند اینترنت وای مکس موجب شد که افراد مختلف بیش از پیش به استفاده از اینترنت در محیط خارج از خانه عادت کنند.

دهه ۹۰ شمسی فرا رسیده بود و اینترنت از یک ابزار سرگرمی به یک ابزار کاری تبدیل شده بود. خدمات اینترنتی دولتی، شخصی و کسب و کارهای اینترنتی موجب شده بودند که دیگر اتصال به شبکه به یک ضرورت تبدیل شود و اینجا بود که جنگ اینترنتی شروع شد.

اپراتورهای اینترنت خانگی برای مدتی طولانی بدون رقیب به مسند قدرت تکیه داشتند و اینترنت همراه کم سرعت، امکان رقابت با این شرکت‌ها را نداشت ولی با عرضه زیر ساخت اینترنت همراه نسل سوم یا ۳G و در ادامه ۴G موجب شد که بسیاری از کاربران به سراغ استفاده از اینترنت همراه به عنوان اولویت اصلی اتصال خود بروند.

سه اپراتور اصلی خدمات اینترنت همراه، بسته‌هایی جذاب با قیمت‌هایی رقابتی و خوب را ارائه کرده بودند و این امر موجب شد تا بازار اینترنت ثابت به حاشیه رانده شود. با شروع این روند، شاهد این بودیم که شکایت‌های لفظی و گلایه مسئولان شرکت‌های خدمات اینترنت ثابت همه جا را فرا گرفت.

جنگ بی گلوله اینترنت ثابت و همراه و مشتریانی که بازنده اند

انحصار طلبی یا مظلوم نمایی؟

وقتی که گلایه ارائه دهندگان اینترنت خانگی را گوش بدهید، متوجه می‌شوید که شکایت اصلی آن‌ها، عدم کنترل بر قیمت است.

این شرکت‌ها معتقد بودند که قیمت محصولات همراه بر اساس مشارکت دولتی تنظیم شده است در حالی که اینترنت ثابت خانگی علیرغم داشتن منابع خصوصی، باید با قیمت گذاری دولتی سازگار باشد و مدعی هستند که امکان ارائه بسته های متنوع و متعدد از این شرکت‌ها گرفته شده است.

این امر نشان دهنده یک رقابت نابرابر است و به صورت بدیهی کاملا منطقی به نظر می‌رسد که چنین گله گذاری‌هایی صورت بگیرد ولی نکته مهم و پنهان در پس پرده این شکایت‌ها وقتی مشخص شد که مسئولان قانونی کشور به ماجرا ورود کردند. البته پیش از این ورود قانونی، ماجراهایی جالب موجب شد که جریان رقابت به شکلی دیگر هدایت شود.

شرکت‌های خدمات اینترنت همراه تصمیم گرفتند تا به سراغ ایجاد بازاری رقابتی‌تر بروند. در نتیجه این امر بود که در سال گذشته به صورت ناگهانی قیمت بسته‌های اینترنت همراه افزایشی چشمگیر داشت.

از سوی دیگر بسته‌های بلند مدت اپراتورهایی مانند همراه اول، ایرنسل و رایتل نیز یا حذف شده و یا این که به شدت محدود شدند.

این موضوع موجب شد که برای مدتی انتخاب اینترنت ثابت به عنوان یک گزینه بلندمدت، مقرون به صرفه‌تر شود و به همین دلیل نیز کاربران بیشتری برای مصراف خود به این نوع شبکه روی آوردند.

به نوعی می‌توان گفت که شرکت‌های اینترنت همراه بخشی از سود خود را قربانی خدمات بهتر برای مشتریان کردند ولی از سوی دیگر افزایش قیمت بسته‌ها موجب شد که بازهم قربانی اصلی، مخاطبانی باشند که تنها خواسته آن‌ها خدمات اینترنتی بوده است.

این موضوع موجب شد که برای مدتی کوتاه، آتش بس اعلام شده و سکوتی برقرار شود که بیشتر به آرامش قبل از طوفان شبیه بود.

آتش زیر خاکستر و شروع اجتناب ناپذیر

شرکت‌های خدمات اینترنت ثابت پس از مدتی دوباره سر به شکایت گذاشته و بازار را نابرابر خواندند. این بار هدف آن‌ها افزایش قیمت بود و معتقد بودند که باید امکان ارائه قیمت بالاتر برای خدمات فعلی خود را داشته باشند.

با این حال پیش از این نیز اشاره کردیم که کاربران از کیفیت خدمات این تامین کنندگان ناراضی بودند و این رشته هنوز به سرانجام نرسیده بود.

ماجرا از این قرار بود که بسیاری از افراد معتقد بودند که اینترنت خانگی آن‌ها از نظر اسمی و از نظر رسمی با هم تفاوت دارند.

بسیاری حجم اینترنت دریافتی خود را برابر با حجم اعلام شده یکسان نمی‌دانستند و گروهی دیگر نیز وجود داشتند که معتقد بودند این عدم توازن را در سرعت شبکه خود حس کرده‌اند.

در این میان نوسانات شبکه یک امر طبیعی در اتصال به اینترنت به حساب می‌آید و به همین دلیل نیز بسیاری از افراد این ادعاها را به پای این نوسانات می‌نوشتند ولی در عمل یک جای کار می‌لنگید.

مسئولان قانونی با تشدید این شکایات به سراغ بررسی ماجرا رفتند و نتیجه به دست آمده نشان دهنده این بود که این شرکت‌ها بخشی از حجم و سرعت کاربران خود را قربانی کرده‌اند و به همین دلیل نیز کاربران محق بوده و عملا نوعی از کم فروشی صورت پذیرفته بود.

البته این کم فروشی مربوط به همه تامین کنندگان نبود ولی بخش عمده‌ای از آن‌ها را شامل می‌شد. با این شرایط بازهم بازنده اصلی کاربرانی بودند که برای اینترنت همراه خود با افزایش هزینه روبرو شده بودند و در اینترنت ثابت خود نیز با کاهش کیفیت خدمات روبرو بوده و در عمل معامله دوسر باخت را تجربه کرده بودند.

جنگ بی گلوله اینترنت ثابت و همراه و مشتریانی که بازنده اند

این جنگ هنوز ادامه دارد و در این میان طبق معمول قربانیان اصلی این جنگ کسانی هستند که سربازان هیچیک از ارتش‌های درگیر در آن، نیستند. مردم اینترنت را دوست دارند و به آن نیاز دارند و همین امر نیز موجب شده است که شرکت‌های تامین کننده بتوانند به سراغ بازی قدرت بروند زیرا می‌دانند که درهر صورتی خدمات آن‌ها مشتری دارد.

در این میان مشکل اصلی این است که بسیاری از کاربران، از چیزی که حق قانونی آنها بوده است محروم شده اند. کدامیک از ما بابت خدمات ضعیف اینترنت ثابت و اثبات کم فروشی از سوی تامین کنندگان با جبران خسارت روبرو شدیم؟

پاسخ ساده است: هیچکس. این جنگ موجب شده است که قیمت خدمات بالا برود ولی کیفیت چه شده است؟ اگر اینترنت خانگی کیفیتی برابر با اینترنت همراه داشت، چه کسی برای مصارف خانگی خود به سراغ اینترنت همراه می‌رود؟ به صورت کلی نتیجه گیری این بحث این است که رقابت امری مفید است ولی به شرط این که به کیفیت بهتر خدمات منتهی شود.

نواخته شدن آهنگ نامفهوم افزایش قیمت اینترنت موبایل

رقابت در ایران اوج گرفته است و حتی به یک جنگ تمام عیار بین تامین کنندگان تبدیل شده است ولی افزایش قیمت، رقابت و تنش به هیچ عنوان تاثیری در کیفیت خدمات ایجاد نکرده است.

من به عنوان نماینده‌ای از قشر مصرف کننده خدمات اینترنت معتقدم که این رقابت باید ادامه داشته باشد ولی ظالم باید تنبیه شده و مظلوم باید با جبارن خسارت راضی شود.

از سوی دیگر کیفیت خدمات باید به صورت منظم بهبود پیدا کند و اگر افزایش قیمتی وجود دارد، باید با رشد متناسب کیفیت همراه باشد.

اینترنت همراه یا اینترنت خانگی برای کاربران به یک اندازه مهم هستند ولی مهم‌ترین چیز، کیفیت خدمات و عدالت در ارائه خدمات است که متاسفانه در آشفته بازار ایران، این امر تا حد زیادی نادیده گرفته شده است.

با این تفاسیر به نظر می رسد که این رقابت ها و جنگ بین تامین کننده های اینترنت ثابت و همراه در آخر به افزایش قیمت اینترنت موبایل و یا تغییراتی در اینترنت ثابت ختم شود که در هرصورت کاربر مصرف کننده بازنده این جنگ خواهد بود.

منبع

انتهای پیام/