GDPR، پایان قوانین سختگیرانه برای حریم شخصی در تکنولوژی نیست. پس از چند ماه انتظار، قانون حفاظت از اطلاعات کلی اتحادیه اروپا موسوم به (GDPR) در تاریخ 25 مه 2018 به اجرا در آمد و با ارسال پیام به کاربران هشدار داده شد تا از تغییرات به وجود آمده در سیاستهای حفظ حریم خصوصی شرکتها مطلع شوند. با این وجود، اگرچه اغلب شرکتها GDPR را پذیرفته و در حال حرکت به جلو هستند، اما این پایان مقررات حفظ حریم خصوصی اتحادیه اروپا برای صنعت فناوری نیست.
به گزارش بادیجی ، مقررات ePrivacy در چارچوب GDPR، در واقع مقررات جداگانهای است که بر تضمین حریم شخصی افراد در ارتباطات الکترونیکی تاکید میکند. در حالیکه پیش نویس آخرین مقررات قوانین تجارت الکترونیک در زمان مقرر با GDPR منتشر نشد، انتظار میرود که این گزینه نیز به زودی انتشار یابد.
به این ترتیب، بسیار مهم است که شرکتها روشهای مختلفی که قوانین GDPR و ePrivacy بر کسب و کار آنها تاثیر میگذارد را درک کنند. در ادامه این مطلب به سه تفاوت اصلی این دو موضوع میپردازیم؛ با ما همراه باشید.
- ePrivacy بهطور خاص ارتباطات الکترونیکی را پوشش میدهد
در حالی که GDPR مقررات کلی برای اطلاعات شخصی ذخیره شده یا استفاده شده توسط یک شرکت است، اما زمانی که صحبت از لزوم ارتباطات به میان میآید ePrivacyیک واژه تخصصی در GDPR است. به عبارت دیگر هنگامیکه مسئله حفظ حریم خصوصی در حوزه ارتباطات مطرح میشود، تنظیم کننده بهطور پیشفرض به ePrivacy میپردازد. در واقع این دو به عنوان مکمل یکدیگر عمل میکنند.
مقررات ePrivacy، بهروزرسانی دستورالعمل مستقل ePrivacy است که در ابتدا برای تضمین «حق حریم خصوصی در بخش ارتباطات الکترونیکی» مطابق این دستورالعمل تعریف شده است. این اصل در واقع بهطور عمده بر روی پیامهای ایمیل و پیامکوتاه متمرکز بود، اما مقررات پیشنهادی در خصوص خدماتی نظیر واتس آپ، فیسبوک مسنجر و اسکایپ، و همچنین دستگاههای مبتنی بر اینترنت اشیا، و حریم خصوصی دادهها را بررسی میکند. علاوهبر این، تنظیمات ePrivacy نیز از متادیتای مرتبط با ارتباطات الکترونیکی محافظت میکند.
- ePrivacy شامل اطلاعات غیر شخصی است
GDPR بر حفاظت از اطلاعات شخصی متمرکز است، اما تنظیمات ePrivacy بیشتر به محرمانه بودن ارتباطاتی که ممکن است حاوی دادههای غیر شخصی و اطلاعات مربوط به یک شخص حقوقی باشد، متمرکز است. دستورالعمل اصلی ePrivacy اغلب بهعنوان “قانون کوکی” شناخته میشود، زیرا نیاز به رضایت آگاهانه را قبل از اینکه یک شرکت بتواند یک کاربر اینترنتی را با کوکیها پیگیری کند، تحمیل میکند. این دستور توضیحات جدید و قوانین رضایت را به همراه سایر ابزارهای جدید برای محافظت در مقابل ردیابی ارتباط ناخواسته و موارد دیگر سادهسازی کرده و اضافه میکند.
- آنها سابقه قانونی مختلف دارند
هر دو گزینه GDPR و مقررات ePrivacy، جنبههای حریم خصوصی را بازتاب میدهند، اما آنها از دیدگاههای مختلف هیئتهای قانونی استفاده میکنند. به عبارت دیگر، اساس مقررات خصوصیسازی ePrivacy، ماده 16 و ماده 114 معاهده عملکرد اتحادیه اروپا است. با این وجود، این ماده همچنین بخشی از ماده 7 منشور حقوق اساسی را منعکس میکند: “هر کس حق دارد زندگی شخصی و خانوادگی، خانه و ارتباطات خود را محترم بشمارد.” از سوی دیگر، GDPR براساس ماده 8 منشور حقوق بشر در اروپا است که میگوید: “هر کس حق دارد که به زندگی خصوصی و خانوادگی، خانه و مکاتباتش احترام گذاشته شود.”
با این حال، برای ePrivacy، پیشنهاد میشود که معنا و دامنه ماده 7 منشور حقوق بنیادی همانند ماده 8 منشور حقوق بشر اروپا در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/
نظرات کاربران