به گزارش پیوست، فعالان حوزه رمزارز و داراییهای دیجیتال در پنل «اقتصاد مبتنی بر توکن ایران» با اشاره به مزایای توکنسازی، اقتصاد مبتنی بر توکن را راهی برای جذب نقدینگی و به خصوص سرمایهگذاری خارجی دانستند و شکلهایی از توکنسازی مانند ریال دیجیتال را بیکاربرد برای عموم جامعه دانستند.
وحید شامخی، مدیر ارشد توسعه کسبکار نوبیتکس با اشاره به تاثیر خدمات مالی دیجیتال در گسترش دسترسی عموم مردم به خدمات مالی گفت: جمعیت کره زمین بیش از ۸ میلیارد نفر است که از این تعداد، حدود ۲۵ درصد(۲ میلیارد نفر) به هیچ خدمت مالی دسترسی ندارند. تا ۱۰ سال پیش این عدد حدود ۵۰ درصد بوده است که نشان میدهد تحول عظیمی رخ داده است که از مهمترین تغییرات میتوان به زیرساختهای دیجیتال و موج فینتکها اشاره کرد.
به گفته شامخی: تا همین ۲۰ سال پیش خدمات مدیریت ثروت و سرمایهگذاری محدود به ثروتمندان بود. اما در ۱۰ سال گذشته استارتآپهایی مانند رابینهود امکان سرمایهگذاری با یک دلار را هم فراهم کردند. در چند سال گذشته با پختهتر شدن تکنولوژی بلاکچین و قراردادهای هوشمند، اقتصاد توکن مطرح شده است که دسترسی به دارایی را سریعتر، بخش پذیری دارایی امکانپذیر و شفافیت را بالا میبرد.
امیرحسین داوودیان، معاون بانکداری خرد بانک تجارت در مورد توکنسازی گفت: در کشور ما ماجرای ارزشمند توکنسازی به رمزارزها محدود شده است و پتاستیل بالای توکنسازی دیده نشده است.
معاون بانکداری خرد بانک تجارت ارزش توکنسازی را در افزایش بهرهوری، زیرساخت چابک، کاهش هزینهها، امنیت و سهولت اعلام کرد و گفت: با توجه به موضوع مولدسازی املاک بانکها در ایران، توکنسازی از اهمیت بالایی برخوردار است.
سالار تحویلدار، مدیر توسعه کسبوکار تترلند مزایای توکنسازی را به سه بخش تقسیم و توضیح داد، اگر توکنسازی برای مولدسازی املاک گران قیمت باشد، این روش میتواند نقدینگی را جذب و بازار املاک را نقدپذیرتر کنند. اما موضوع دیگر عرضه اولیه بر بستر بلاکچین است. در بازار سرمایه شرکتها باید حداقلهایی را داشته باشند که این موضوع برای همه کسبوکارها وجود ندارد. در حالی که با توکنسازی میتوان این مشکلات را برای کسبوکارهای کوچکتر هم برطرف کرد. همچنین موضوع دیگر واردات ارز است. با استفاده از توکنسازی میتوان به راحتی مسیر سرمایهگذاری خارجی را هموار کرد.
امیرحسین مردانی، مدیرعامل بیتپین با تفکیک دو مفهوم دیجیتالیسازی اقتصاد و اقتصاد دیجیتال گفت: کسبوکارهایی مانند اسنپ و دیجیکالا در دسته کسبکارهای سنتی قرار میگیرند که از راههای دیجیتال استفاده میکنند. اما برخی کسبوکارها به صورت کاملا دیجیتال هستند.
او در ادامه گفت: عرضه بیتکوین به نبود امکان نقل و انتقال پول در اینترنت برمیگردد. بعدتر از این تکنولوژی در حوزههای دیگر استفاده کردند و اقتصاد توکن در این بخش قرار میگیرد. عمده ارزش این اقتصاد در داراییهایی است که فیزیکی نیستند. در داراییهای فیزیکی، اقتصاد مبتنی بر توکن تنها کارایی را بهبود میدهد و ارزش آفرینی ندارد. بلکه با استفاده از این روش میتوان به بخش بیشتری از افراد خدمات ارائه داد.
مهدی شریعتمدار، مدیرعامل جیبیت به شکلگیری تیمهایی در ایران برای جذب سرمایه خارجی با استفاده از توکنسازی اشاره کرد و گفت: بخش جذاب توکنسازی را جایی میبینم که دنیایی آزاد ایجاد میکند. در اقتصاد مبتنی بر توکن، میتوان ایده را مطرح و سهام را قبل یا در لحظه ارائه محصول، عرصه کرد. در ایران تیمهایی داریم که محصول خود را با این روش ارائه کردهاند و توانستهاند سرمایه داخلی و خارجی جذب کنند.
سعید احمدیپویا، مدیرعامل ققنوس که مدیریت این پنل را هم برعهده داشت، به رویای مولدسازی املاک مازاد بانکها در زمان تاسیس ققنوس اشاره کرد و گفت: ملک دارایی غیر همگن است و باتوجه به قوانین حقوقی هر فردی که مالکیت یک سانتیمتر از ملکی را داشته باشد میتواند معارض باشد. به همین دلیل ما سعی کردیم در این فضا مولدسازی انجام دهیم که در این مسیر مهمترین چالشها کسبوکاری بود نه زیرساخت فناوری. او در ادامه گفت: باتوجه به نمونههای جهانی، ما از مدلی استفاده کردیم که با استفاده از آن ملک به عنوان دارایی یک شرکت تعریف و سهام شرکت به صورت توکن عرضه میشود.
احمدیپویا در مورد عرضه محدود این توکنها برای کارکنان بانک پارسیان گفت: ماده ۲۰ قانون بازار صراحتا هرگونه عرضه عمومی را منوت به مجوز سازمان بورسواوراق بهادار میداند.
شامخی با اشاره به ققنوس به عنوان اولین مجری توکنسازی املاک گفت: ققنوس هم میتوان گفت به بیراهه رفت. چراکه به سراغ بانکها رفت و بانکها خودشان ذینفع خودشان هستند و مردم ذینفع آنها نیستند.
توکنسازی بانک مرکزی با ریال دیجیتال
ریال دیجیتال یا ارزدیجیتال بانک مرکزی ایران هم به عنوان یکی از نمونههای توکنسازی، از موضوعات این پنل بود. به گفته شامخی، به صورت کلی سه ذینفع دولت، کسبوکار و مردم وجود دارند و امروزه که توکن ریال دیجیتال دغدغه کشور شده است، معلوم نیست چه مشکلی را ریال دیجیتال میخواهد حل کند. شامخی معتقد است، موضوعات مهمی مانند ورود پول خارجی داریم که توکن به دلیل بی مرز بودن میتواند مشارکت جمعی در سطح جهانی را ممکن کند. همچین چالش گزینههای سرمایهگذاری خرد را در کشور داریم که با توکنسازی داراییها میتوان این مشکل را برطرف کرد.
امیرحسین مردانی هم در رابطه با ریال دیجیتال گفت: از کاربردهاب تکنولوژی، افزایش کارایی است. در ابتدا باید دید ریال چه سهمی در سبد دارایی کاربران دارد که تکنولوژی بتواند آن را بهبود دهد؟ بانک مرکزی با این پروژه خودش را ذینفع میبیند و با استفاده از تکنولوژی به دنباد بهبود فرآیندهای خود است.
او معتقد است: با نگاهی به پروژههای فصای کریپتو متوجه میشویم وجود رگولاتوری میتواند بازخورد منفی ایجاد کند. چراکه کاربران این حوزه به دنبال عدم تمرکز هستند. به همین دلیل وجود یک نهاد مالی برای عرصه توکن میتواند نتیجه عکس داشته باشد.
مدیر توسعه کسبوکار تترلند هم معتقد است، ورود رگولاتور باعث شده ما سرمایهگذاری خارجی را نداشته باشیم و در مورد ریال دیجیتال باید گفت موضوعاتی مانند کنترل عرضه و تقاضا مطرح است اما بهگونهای که بانک مرکزی آن را معرفی میکند، کاربردی ندارد.
نظرات کاربران