درباره کمپانی هوآوی واقعا چه می دانیم؟

[stextbox id=”alert”]به نظر می رسد هیچ چیز حتی دستور کنگره امریکا برای بررسی پرونده جاسوسی دو شرکت هوآوی و ZTE و همدستی شان با دولت چین هم نتواند مانع پیشرفت هوآوی شود.[/stextbox]

سرویس ترجمه بادیجی

دولت امریکا اوائل سال جاری، معامله هوآوی با یکی از پروژه های ملی این کشور در حوزه شبکه های LTE را به خاطر مسائل امنیتی برهم زد. تلاش هوآوی برای نفوذ به بازار پرسود ایالات متحده پیش از این هم بارها به بن بست رسیده بود. میزان فروش این کمپانی در امریکا واقعا محدود – نزدیک به 200 تا 300 میلیون دلار در سال – است و عموما هم به اپراتورهای منطقه ای و فروش گوشی محدود می شود. البته هوآوی هرگونه وابستگی به دولت چین را تکذیب کرده و ادعا کرده مطمئن است بالاخره این بازی را می برد. تعداد کارکنان هوآوی در ایالات متحده درحال حاضر 1500 نفر است که بیشترشان هم در بخش توسعه و تحقیقات فعال هستند. هوآوی بعد از اریکسون، بزرگترین سازنده تجهیزات الکترونیکی جهان است. درآمد این کمپانی سال 2010، 28 میلیارد دلار بود که نسبت به سال 2009 حدود 28% افزایش داشت. سود مجموعه هم در همین مدت نزدیک به 30% رشد داشت. درحقیقت هوآوی و ZTE تنها شرکت هایی هستند که توانسته اند در این رکود جهانی، رشد دورقمی داشته باشند. جالب تر اینکه، میزان درآمدشان از بازارهای جهانی، بدون کمک امریکا به 65% افزایش یافت. اما چطور ممکن است؟

از این ماجرا می شود درس های خوبی گرفت. هوآوی از اواخر دهه 1990 شروع به درو کردن بازارهای نوظهور که زیرساخت های تلکام ضعیفی دارند و فقر مردمشان باعث کاهش تقاضا شده کرد. قیمت های محصولات هوآوی نسبت به سایر رقبا مثل آلکاتل، اریکسون و نوکیا 30 تا 40% پائین تر بود، به علاوه اینکه حاضر بود از سازندگان هم حمایت مالی کند و بابت وام های بانکی مشتریانش ضمانت کند. استراتژی کاهش قیمت ها به خوبی جواب داد، چون هوآوی به عنوان یک کمپانی چینی خوب بلد بود هزینه های نیروی کار، توسعه و تحقیقات، منابع (تولید)، بازاریابی و فروش را کاهش بدهد. هوآوی این روزها هم همین استراتژی را به کار می بندد تا گوی رقابت را از سایر کمپانی ها برباید، هرچندکه عملکرد و کیفیت محصولاتش به درجه ای رسیده که می تواند با قیمت های برابر هم با سایر کمپانی ها رقابت کند.

هوآوی که به عنوان یک رقیب سرسخت شناخته شده، در سرتاسر دنیا به خصوص بازارهای نوظهور – از کشورهای فقیر آفریقائی گرفته تا بازارهای در حال رشد هندوستان و برزیل – فعالیت گسترده ای دارد. در همین حال میان اپراتورهای کشورهای اروپائی هم به عنوان یکی از تامین کنندگان اصلی تجهیزات LTE شناخته شده است. کلید اصلی موفقیت هوآوی، قیمت های رقابتی در کنار تیم بسیار قوی توسعه و تحقیقات، تاکتیک های سرسختانه و تمایل به ارائه راه حل به مشتریان است؛ کمتر مجموعه ای می تواند در این حوزه ها با هوآوی رقابت کند.

مدل کسب و کار فرز

هوآوی از طریق خط تولیدش هم خودش را توسعه داده است. آن روزها که میزان فروش تجهیزاتش افت پیدا کرده بود، محبوبیت آیفون ها و آیپدها باعث شد میزان تقاضای ترمینال های موبایل اوج بگیرد. ماه آوریل بود که هوآوی تصمیم گرفت به این شرایط واکنش نشان بدهد و برای محصولاتش انشعاب جدیدی معرفی کند. 6 ماه بعد بود که از تبلت های ایدیو (برای کاربران) و مدیاپدها (برای کسب و کارها) رونمائی کرد؛ گوشی های تلفن و موبایلش هم که به قوت خود باقی بودند. ترمینال سریعترین کسب و کار در حال رشد مجموعه هوآوی و بزرگترین منبع درآمدش است. هوآوی پیش بینی می کند میزان فروش ترمینال ها سال 2015 چهار برابر شود و به 20 میلیارد دلار برسد.

حوزه دیگری که هوآوی در آن واقعا موفق بوده، بازار بنگاه های اقتصادی است. هوآوی تا پیش از این در حوزه بنگاه های اقتصادی واقعا قدرتمند بود، اما پس از مدتی تصمیم گرفت به صنعت ارتباطات از راه دور روی بیاورد: سال 2003 بود که با کمپانی 3Com مشارکت انتفاعی تشکیل داد و H3C را تاسیس کرد. سال 2006 مابقی سهامش را به 3Com فروخت، اما دو سال بعد پیشنهاد داد که کل کمپانی 3Com را بخرد. با این حال کنگره ایالات متحده، معامله را برای حفظ امنیت ملی کشور بلوکه کرد. این روزها هوآوی مجددا به روزهای اوجش برگشته و پیش بینی می شود میزان درآمدش تا سال 2011 به 4 میلیارد دلار و تا سال 2012 به 7 میلیارد دلار برسد.

هوآوی امیدوار است میزان فروش مجموعه سال 2015 به 15 تا 20 میلیارد دلار، یعنی معادل 20% از کل درآمدش برسد.

یکی از جنبه های کلیدی بازار بنگاه های اقتصادی، بحث فضاهای ابری است. یکی از مدیران اجرائی ارشد هوآوی اعلام کرده کمپانی قصد دارد مشتریان مناسبی پیدا کند تا عملیات ابری را هم به فعالیت هایش اضافه کند. خبری هم منتشر شده بود که ممکن است 49% از سهامش در مشارکت انتفاعی هوآوی – سمنتک را به ارزش 530 میلیون دلار، از این کمپانی امنیت شبکه پس بگیرد تا در راستای استراتژی فضای ابری اش، جایگاهش را در مدیریت شبکه، ذخیره سازی و امنیت ارتقاء بدهد. حوزه دیگری که توجه هوآوی را به خودش جلب کرده، صنعت انرژی و حمل و نقل است.

فعالیت های پیش رو

هوآوی اعلام کرده میزان درآمد مجموعه تا ماه ژوئن 2011 به 98.3 میلیارد رنمینبی (15 میلیارد دلار) رسیده بود که نسبت به سال قبل 11% افزایش داشت؛ میزان سود مجموعه در همین مدت به 12.4 میلیارد رنمینبی (1.97 میلیارد دلار) رسید. ترمینال ها (گوشی ها و تبلت ها) هم درست مثل شبکه های انتقال نوری و LTE عملکرد فوق العاده ای داشته اند: 72 میلیون عدد صادر شده و به تنهائی 4.2 میلیارد دلار سودآوری داشتند که تقریبا 64% رشد داشته است. مدیر مالی ارشد کمپانی اعلام کرده مطمئن است تا پایان سال 2011 به درآمد 199 میلیارد رنمینبی (30.7 میلیارد دلار) می رسند که معادل رشد سالیانه 7.5 درصدی خواهد بود.

واضح است هرچه این آمار و ارقام بالاتر برود، از رشد کمپانی کاسته می شود؛ البته هوآوی هم چندان شکسته نفسی نمی کند؛ مجموعه به این افتخاراتش واقعا می بالد. اوائل سال 2011 شایعاتی مطرح شده بود که رن ژنگفی موسس کمپانی با رئیس هیئت مدیره مجموعه که روزهای اول تاسیسش برای آن سرمایه جمع کرده بود، دچار اختلاف شده است. بحث های دیگری هم به گوش می خورد که از ژنگفی به خاطر سپردن کمپانی به پسرش انتقاد شده است.

هرچند هوآوی از طوفان انتقادات به خوبی گذر می کند، با این حال نگرانی درخصوص آینده کمپانی همچنان ادامه دارد. هوآوی را یک تیم مدیریت اجرائی اداره می کند؛ اما اطلاعات بیشتری درخصوص نحوه مدیریت مجموعه در دست نیست؛ هوآوی در این باره جزئیات بیشتری منتشر نکرده است. اطلاعات مرتبط به فروش را هم از حدود 10 سال پیش، آن هم به خاطر افزایش فشارهای عمومی و به توصیه مشاوران غربی منتشر می کند. هوآوی اصولا مجموعه اش را در پرده ای از راز و رمز مدیریت می کند، که بیشتر هم متاثر از پیشینه خاص رن ژنگفی به عنوان یک بازنشسته ارتش است.

عرضه اولیه سهام هوآوی در بازار می تواند به مجموعه کمک کند در مدیریت نیروی کار، هزینه، سرمایه و توسعه محصولاتش شفاف تر شود، با این حال کمپانی اصرار دارد که از لحاظ مالی سلامت است و نیازی هم به سرمایه اضافه ندارد. احتمالا مجموعه نگران این قضیه است که هرچه بیشتر در معرض عموم قرار بگیرد، توانائی اش برای رقابت در این بازار بی رحم کمتر می شود. برخی از افراد از جمله کارکنان سابق هوآوی هم درخصوص سایر مشکلات مجموعه مثل رشد فرهنگ “غرفه بندی محیط کار” صحبت کرده اند که باعث شده فعالیت ها بین گروه های کوچکی از افراد تقسیم بندی شوند، دسته بندی کردن کارکنان قوه خلاقیتشان را خاموش کند و افراد به خاطر ترس از کاهش میزان فروش در برابر تغییرات مقاومت کنند.

درنتیجه برخی از کارشناسان نگران هستند هوآوی هرچه بیشتر رشد می کند بروکراتیک تر شود، برای عرضه محصولات جدید انگیزه کمتری داشته باشد و به مساله خوددرمانی کارمندان توجه کمتری کند. خوشبختانه ارزش های درونی و قدرت بالای هوآوی باعث شده تا رسیدن به این مرحله سال های سال فرصت داشته باشیم…