این مقاله درباره چگونگی استفاده درست از اینترنت، حفظ حریم خصوصی و ارتباط آن با خانواده است. با ادامه مطلب همراه شوید و ببینید آیا شما توانسته‌اید در خانواده خود بین ارتباطات گرم خانوادگی و استفاده از اینترنت توازن برقرار کنید؟
وقتی به بزرگراه عظیم دنیای تکنولوژی می اندیشید، به آسانی می توانید زیر بار انبوه اطلاعات آن گم شوید. ما آن قدر و آن قدر از اینترنت استفاده می کنیم که زمان ارزشمندی را که در آن می توانستیم کنار خانواده مان باشیم را از دست می دهیم و این حتی شامل مواقعی است که ما در اینترنت به دنبال مطالبی برای محافظت از فرزندانمان در مقابل تهدید های اینترنتی می گردیم.
در این مطلب از Janice Taylor، موسس شرکت Mazu، به پرسش پنج سوال ساده و دستورالعمل آن پرداخته شده که به شما کمک می کند راجع به امنیت فضای مجازی با خانواده تان گفتگو کرده و طرحی برای داشتن اینترنتی امن فراهم کنید.
ما به عنوان یک خانواده بهتر است چه مدت زمانی را صرف صحبت با غریبه ها، خواندن راجع به آن ها و ارتباط با آن ها بگذرانیم؟ فکر کردن به اینکه ما چه قدر زمان خود را صرف «تعاملات» اینترنتی می کنیم، چه قدر زمان با ارزشمان را به کسانی اختصاص می دهیم که با آن ها وقت نمی گذرانیم، نمی شناسیم و هیچ وقت نخواهیم شناخت؟
باید با تکنولوژی مثل یک رژیم غذایی برخورد کنیم. چه میزان از یک غذا زیاد از حد تلقی می شود؟ آیا واقعا باید برای صبحانه شکلات بخورم؟ یا خوردن دسر چند روز در هفته مناسب است؟ اینترنت نیز هله هوله های فراوانی دارد و این هله هوله ها زمانی را که می توانستید صرف یادگیری در مورد خودتان و یا صرف گذراندن با خانواده و همسرتان کنید را از شما می گیرد. راه حل این موضوع برقراری تعادل است! از روند زندگی دیجیتال خود یک دفترچه خاطرات هفتگی بسازید و در آن میزان کارهای بیهوده را ارزیابی کرده و آن ها را با کارهای مفید جایگزین کنید؛ چیزهایی که شما را واقعا خوشحال می کند.
پدرها و مادرها، شما شجاعت به خرج داده و پیش قدم شوید. اگر راجع به امنیت برخی فضاهای مجازی برای فرزندانتان اطمینان ندارید، ابتدا خودتان آن را بررسی کنید. خودتان را جای یک بچه بگذارید و بپرسید: آیا اینجا فرزند من را به بهتر شدن تشویق می کند؟
چه میزان از فضاهای مجازی که بازدید می‌کنید شما را ترغیب به مشارکت و تعامل خانوادگی می کند؟ حدس می زنم که تعداد انگشت شماری است. وقتی که فرزندانم بزرگتر شدند، فهمیدم ما هر کدام به طور جداگانه از وسایل الکترونیکی خود در گوشه و کنار خانه استفاده می کردیم. با این حال مهم ترین مکانی که یک کودک در مورد خود یاد می گیرد، در خانه و از پدر و مادر است. او می تواند در آرامش با پدر و مادر صحبت کرده و به تعامل عقاید بپردازد. این امر از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ وسیله الکترونیکی خاصی را پیدا کنید که با آن بتوانید همه با هم بازی کرده و تعامل کنید.
فراموش نکنید که فرزندتان بیشتر از آن چه فکر می کنید شما را دوست دارد. خیلی از سایت ها به والدین می گویند که بچه ها دوست ندارند کنار والدینشان باشند، به همین دلیل فضاهایی را ایجاد می کنند که بچه‌ها بتوانند در آن حریم خصوصی خود را حفظ کنند. این یک استدلال خطرناک است. تا زمانی که فرزندتان آن قدر بزرگ شود که عواقب کارهای خود را کاملا درک کند، هیچ حریم خوصی برای آن ها در اینترنت معنایی ندارد. به خودتان بیایید؛ آن ها شما را دوست دارند، به شما نیاز دارند، حتی اگر نتوانند به این موضوع اعتراف کنند.
من این روزها اسم تکنولوژی را «غرب وحشی وحشی» گذاشته ام. هرچیزی در آن ممکن است اما همیشه پایان خوشی ندارد. ما والدین، وارد عصر دیگری از تکنولوژی شده ایم، که در آن همگی از مصرف گرایی انبوه، منفی نگری و رفتارنامناسب خسته شده ایم. ما همه از تاثیری که اینترنت روی فرزندانمان می گذارد کمی خسته شده ایم. دلیل قانون گذاری برای استفاده از تکنولوژی در خانه، تنها مربوط به «امنیت» نیست. باید این سوال اساسی را از خود پرسید: آیا زمانی که ازاینترنت استفاده می کنیم، به عنوان یک خانواده به یکدیگر نزدیک تر می شویم؟
بگذارید واضح بگویم: ضروری است که زمانی را به خود اختصاص دهیم. همه ما باید زمانی برای بیان افکارمان داشته باشیم، بازی های پیش پا افتاده برای گذراندن وقت انجام دهیم و همچنین درباره دوستان مدرسه مان بخوانیم و ببینیم که چه اتفاقاتی در زندگی شان می افتد. اما زندگی باید متعادل باشد. اگر پرداختن به اینترنت و گجت‌های الکترونیکی باعث می شود از کانون خانواده فاصله بگیرید (که موجب شکوفایی بهترین خصوصیات شما در محیطی امن و پر ازمحبت می شود) و در مکان های تاریک اینترنتی گمراه شوید، باید به خود بیاید و در مورد مصرف اینترنت خود بازنگری کنید.
منبع: جی اس ام
نظرات کاربران