تمام رایانه‌ها، لپ‌تاپ‌ها یا کامپیوترهای رومیزی، ویندوز، مک، لینوکس یا هر سیستم عامل دیگر، دارای پورت هستند که می‌توانند فیزیکی و یا مجازی باشند؛ یک کامپیوتر استاندارد هر دو نوع این پورت‌ها را در اختیار دارد و متعاقبا هر دو دارای توابع خاص خود هستند؛ این پورت‌ها چه فیزیکی باشند چه مجازی، توانایی برقرار کردن ارتباط میان دستگاه‌ها، لوازم جانبی، شبکه‌های کامپیوتری را دارند.
به گزارش بادیجی در این مطلب قصد داریم تا در قالب یک محتوای کوتاه به معرفی آن‌ها بپردازیم؛ با ما همراه باشید.
پورت‌های فیزیکی کامپیوتر baclofen tablets buy, buy zithromax online.
بیشتر کاربران کامپیوتر با انواع پورت‌های فیزیکی آشنایی دارند؛ به عنوان مثال پورت USB یا پورت HDMI نمونه‌های معمولی از پورت‌های فیزیکی کامپیوتر هستند که هر دو نوع پورت در هر دو سیستم‌عامل Mac و PC یافت می‌شوند.
البته ممکن است که این نوع پورت‌ها استانداردهای مختلفی را دنبال کنند؛ مثلا ممکن است شما چند پورتUSB 3.0 و یک پورت USB 2.0 در سیستم خود داشته باشید، اما قطعا عملکردها این پورت‌ها استانداردسازی شده‌اند.
پورت‌های مجازی کامپیوتر
پورت‌های مجازی کامپیوتر توسط دستگاه‌های شبکه و به منظور برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌شوند؛ این نوع پورت‌ها از طریق سرویس‌هایی که در رایانه اجرا می‌شوند قابل استفاده هستند و می‌توانند داده‌ها را ارسال کرده و یا درخواست‌های مختلف را دریافت کنند.
پورت‌های شبکه توسط تعداد آن‌ها شناسایی می‌شوند و معمولا برخی از پورت‌ها برای یک سرویس خاص رزرو می‌شوند؛ برای مثال، SSH معمولا از پورت 22 استفاده می‌کند، در حالی که FTP از پورت 20 یا 21 استفاده می‌کند.
همچنین، روتر شما دارای پورت‌های مجازی است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ترافیک را به دستگاه‌های مختلف موجود در شبکه هدایت کنید.
اگر برای مثال، شما دارای چاپگر تحت شبکه هستید و یک سند را برای چاپ ارسال می‌کنید، روتر شما از طریق پورت‌های داخلی فرمان را به چاپگر ارسال می‌کند. اما چیزی که در ظاهر به نظر می‌رسد این است که روتر تنها با استفاده از آدرس آی‌پی چاپگر، دستور چاپ را برای آن ارسال می‌کند، اما این در حالی است که پورت‌های مجازی نیز در همان زمان در حال کار هستند تا مطمئن شوند که آدرس IP دریافتی که دستور چاپ را دریافت می‌کند صحیح است.
انتهای پیام/
نظرات کاربران