از مهم‌ترین مواردی که موافقان انتخاب اینترنتی اعلام می‌کردند، این بود که وقتی طرف ما در اینترنت حضور دارد و هنوز فیلتر نشده یعنی سرش به کار خودش گرم است و نه اهل سیاست است، نه شیطنت و نه حتی فعالیت‌های اجتماعی خاص. وگرنه تا حالا صدمرتبه فیلتر شده بود. درواقع موافقان این روش معتقدند این طرز انتخاب همسر به نوعی گزینش همسر محسوب می‌شود.
عده دیگری هم هستند که می‌گویند خوبی این روش این است که طرف‌شان کمتر حرف می‌زند و بیشتر تایپ می‌کند. این‌‌طوری هم آلودگی صوتی‌اش کمتر است، هم کار عملی‌اش بیشتر.
بعضی هم دلیل رویکرد به این نوع انتخاب همسر را آشنایی با پدیده دیسکانکت می‌دانند. یعنی به محض این‌که اختلافی رخ داد، شما به جای جار و جنجال دیسکانکت رایانه را کلیک کرده و می‌روید دنبال کارتان. حسن دیگر این روش این است که وقتی ادعا یا حرف احمقانه‌ای می‌خواهید بزنید که لج طرف درمی‌آید، از این روش استفاده و پس از گفتن ادعای مزخرفتان از محیط مجازی خارج شده و دیگر بد و بیراه‌های طرف‌تان را نمی‌شنوید.
یکی از مزایای دیگر این نوع ارتباط اشاعه دعواهای خانوادگی سفید است. با توجه به جرز نازک دیوارهای خانه‌های جدید شما خمیازه هم که می‌کشید، همسایه‌تان می‌شنود و می‌فهمد و کلا زندگی همه ما کف دستمان است و همه اسرارمان برملا، اما با استفاده از همسرداری مجازی اگر قهری هم رخ دهد، شما با تایپ موضوع یا درنهایت دیسلایک و حتی آنفرند کردن همسر بدون سروصدا و بدون این‌که همسایه بفهمد با همسرتان زده‌اید به تیپ و تاپ هم.
شهرام شهیدی – روزنامه شهروند
نظرات کاربران