[stextbox id=”alert”]طرح ملی ترابردپذیری شماره‌های تلفن همراه هنگامی با ظرافت اجرا می‌شود که با در نظر گرفتن تمامی چالش‌های احتمالی، به فکر مرتفع‌سازی آنها باشیم.[/stextbox]
به گزارش بادیجی، طرح ملی ترابردپذیری شماره‌های تلفن همراه که در میان ارتباطی‌ها با عنوان MNP برگرفته از عبارت Mobile number portability شناخته می‌شود از جمله برنامه‌های هوشمندانه وزارت ارتباطات جهت ایجاد عدالت ارتباطی در کشور است.
ترابردپذیری شماره‌ها امکان جابجایی مشترکان در اپراتورهای مختلف را با حفظ شماره مهیا می‌کند به گونه‌ای که اگر یک سیم‌کارت از اپراتور A با شماره X داشته باشید، می‌توانید همان شماره X را با رعایت برخی شرایط که در مصوبه اصول اجرایی MNP کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به آن اشاره شده است، به اپراتور B ببرید.
این طرح ملی قطعا ضامن پویایی اکوسیستم موبایل و ایجاد عدالت ارتباطی خواهد بود و حقوق مشترکان را خطاب قرار می‌دهد. هرچند که ماهیت خوب طرح می‌تواند با اجرای بد زیر سوال رفته و حتی تضییع حقوق را نیز به دنبال داشته باشد.
بنابراین در اهمیت اجرای این طرح شکی نیست و چه بسا خیلی پیش‌ترها می‌بایست به سمت اجرای آن می‌رفتیم اما با توجه به اینکه اغلب، اجرای هر طرح جدیدی چالش‌هایی را به دنبال دارد رسانه‌ها و کارشناسان باید با ارائه تمامی دیدگاه‌ها، مسئولان را در اجرای هر چه بهتر و سریع‌تر پروژه‌های در ابعاد ملی یاری کنند.
بیان چالش‌های احتمالی به معنای وقوع صد درصدی آنها نیست بلکه می‌تواند با درایت مسئولان مرتفع شود. تسنیـم پیش از این در گزارشی با عنوان “چالش‌های ترابردپذیری، از افزایش شدید هزینه مشترکان تا قطع چند روزه سیم‌کارت‌ها” سعی کرد به بخشی از چالش‌های احتمالی اجرای ترابردپذیری بپردازد.
اکنون نیز به موانع و چالش‌های احتمالی دیگری می‌پردازیم تا حداقل وظیفه اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی را انجام داده باشیم و مانع از اجرای ناقص این پروژه شویم.
*اولین تجربه رگولاتوری در مدیریت دیتابیس ترابردپذیری*
با توجه به اینکه قرار است مرکز داده اصلی ترابردپذیری به شکل مستقل در رگولاتوری مستقر و تمام اطلاعات مشترکان متقاضی ترابرد یا ترابرد شده در آنجا ثبت شود تا بعد از آن عملیات مسیردهی تماس‌ها به اپراتورهای مقصد به صورت متمرکز صورت گیرد و با توجه به اینکه تاکنون رگولاتوری تجربه‌ای در برخورد با تقاضای مستقیم مشترکان نداشته است، با چالش در مدیریت این عملیات مواجه شود.
از آن حیث که اولین تجربه مدیریتی در دیتابیس مشترک اپراتورها را خواهد داشت، با کار سختی مواجه است تا جایی که حتی کوتاهی یک اپراتور در بروزرسانی بانک اطلاعات ترابرد می‌تواند در نهایت پای رگولاتوری نوشته شود.
*مشکلات احتمالی مربوط به مشترکان دائمی و اعتباری*
طبق اصول حاکم بر اجرای این طرح ملی، تمام شارژ مشترکان اعتباری متقاضی ترابردپذیری می‌سوزد و پاکِ پاک به اپراتور مقصد فرستاده می‌شوند.
مشترکان دائمی هم با توجه به اینکه اغلب ودیعه یا مبلغ تضمین پرداختی نزد اپراتور خود دارند، اگر اقدام به ترابردپذیری کنند با توجه به اینکه مبلغ تضمین پرداختی در اپراتور مقصد ندارند، به شکل عادی با آنها برخورد می‌شود.
از طرفی اگر مشترکان دائمی دارای صورتحساب قطعی باشند، بعد از ترابرد شدن باید مبلغ بدهی خود را به اپراتور اولیه پرداخت کنند در غیر این صورت اپراتور جدید می‌تواند مانند قوانین آن اپراتور با مشترک مورد نظر برخورد کند.
این موضوع می‌تواند برای دائمی‌هایی که ترابرد شده و از خدمات رومینگ بین‌الملل استفاده می‌کنند، بغرنج‌تر باشد زیرا با چند تماس صورتحساب آنها به سقف میزان کارکرد می‌رسد و ممکن است اپراتور اصلی اقدام به برداشت از مبلغ ودیعه یا تضمین پرداخت کند.
*مشترکان ترابرد شده غیرفعال بازگردانی می‌شوند*
براساس مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، اپراتورها می‌توانند سیم‌کارتی که به مدت شش ماه فعال نبوده را دوباره به چرخه واگذاری بازگردانند تا به این طریق جلوی اتلاف منابع ملی گرفته شود؛ با این حال اگر مشترکی ترابرد کرده باشد اما به مدت شش ماه در اپراتور B تراکنشی نداشته باشد، اپراتور B قادر به سلب امتیاز و واگذاری شماره نیست و باید مراتب را جهت بازگردانی مشترک مذکور به اپراتور پایه به مرکز مدیریت ترابرد اطلاع دهد.
*مشترکان باید به کلاس آموزشی بروند*
مشترکانی که در اپراتور دیگر ترابرد می‌شوند باید مدت زمانی را صرف آموزش کنند تا از کدهای مربوط به خدمات و نحوه فعالسازی آنها در اپراتور جدید مطلع شوند که این ناآشنایی می‌تواند مشکلاتی را در آینده برای‌شان نظیر افزایش بدهی و صورتحساب به دنبال داشته باشد.
آئین‌نامه اجرایی مربوط به ترابردپذیری نیز دارای نکات ریز و بندهای متعددی است که مشترکان را برای مدت زمانی از شروع کار، دچار سر درگمی می‌کند.
*بخشی از هزینه ترابردپذیری را مشترک می‌دهد*
علاوه بر تمامی این موارد، نیمی از هزینه انجام ترابرد می‌تواند بر عهده مشترکان و متقاضیان است. اپراتور پذیرا (B) باید به ازای هر ترابرد شماره موفق، یکصد هزار (100،000) ریال به اپراتور پایه بپردازد در صورتیکه اپراتور پذیرا می‌تواند در هنگام درخواست مشترک برای ترابرد شماره، حداکثر پنجاه هزار (50000) ریال از مشترک اخذ کند.
تبصره‌ای در اینجا زمینه وجود دارد که می‌گوید اگر مشترک در هر یک از مراحل ترابرد شماره انصراف داد، مبلغ اخذ شده به او مسترد نخواهد شد.
نظرات کاربران