تخلف محرز اپراتورهای ارتباطی در حوزه موبایل برای عقد قرارداد با متقاضیان اپراتورهای مجازی تلفن همراه، هنوز حاکمیت ارتباطات را برای مقابله با چنین رویه‌ای به صرافت نینداخته و در چنین شرایطی اظهاراتی از سمت اپراتورها مطرح می‌شود که صحت و سقم آنها مورد تأیید رگولاتوری قرار نگرفته است.
به گزارش خبرنگار بادیجی، اردیبهشت ماه سال گذشته با دستور مستقیم سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پروانه‌های تازه سامان یافته «اپراتورهای مجازی تلفن همراه» مورد فراخوان عمومی قرار گرفت تا اولین قدم‌ها در راه افزایش رقابت، کیفیت و پوشش نیازهای مشتریان و ترغیب نوآوری در ارائه خدمات ارزش افزوده بازار تلفن‌همراه کشور برداشته شود.
بیش از ۲۰ سال است مردم با مقوله اپراتوری در حوزه ارتباطات سیار آشنا هستند و براساس آمارهای رسمی مراکز دولتی، ضریب نفوذ تلفن همراه در کشور رو به ۱۰۰ درصد و اشباع شدن است.
از این رو حاکمیت حوزه ارتباطات اسفند ماه دو سال گذشته تصمیم گرفت تا «اصول حاکم بر پروانه اپراتورهای مجازی تلفن‌همراه» را به کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات ببرد و زمینه دریافت پروانه‌های اپراتور مجازی تلفن همراه را برای اشخاص حقیقی و حقوقی فراهم کند.
متقاضیان دریافت این پروانه تازه سامان می‌توانستند تا نیمه اول سال گذشته، مدارک و مستندات لازم را به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیوئی ارسال و ثبت تقاضا کنند.
اعطای پروانه منوط به کسب «معیارهای ارزیابی شایستگی متقاضیان دریافت موافقت اصولی» شد که چارچوب دستیابی به آن در قالب پیوست مصوبه اعطای پروانه‌های MVNO شرح داده شده است.
اپراتورهای مجازی تلفن همراه که در دنیا با عنوان MVNO برگرفته از عبارت Mobile Virtual Network Operator شناخته می‌شوند، قدمتی نزدیک به ۲۰ سال دارند و تاکنون حدود هزار اپراتور در این قالب فعالیت خود را در اقصی نقاط جهان شروع کرده‌اند.
اپراتور مجازی تلفن همراه (MVNO) یک اپراتور موبایلی است که با استفاده از امکانات و تجهیزات خود در بخش‌های core (HLR) HSS و IN، Billing و CC و اجاره بخش ACC شامل (BSC+BTS) از اپراتورهای اصلی موبایل (MNO) که به آنها اپراتور میزبان گفته می‌شود، انواع سرویس‌های پایه از قبیل USSD-SMS-Data-Voice بعلاوه سرویس‌های ارزش افزوده VAS و همچنین سرویس‌های اینترنت اشیاء (IOT) و سایر سرویس‌های M2M را ارائه می‌دهد.
به عبارت دیگر MVNOها سرویس ویژه‌ای متفاوت از خدمات تلفن همراه ارائه نمی‌دهند بلکه شرکت‌های اپراتور مجازی می‌توانند با استفاده از بستر تلفن‌های همراه محتوا و اپلیکیشن‌های داخلی خود را ارائه دهند و برای رسیدن به این نقطه لازم است میزان تولید محتوا افزایش پیدا کند.
نخستین MVNO توسط اپراتور دانمارکی TELE2 راه‌اندازی شد و پس از آنکه موج این پدیده اروپا را فراگرفت، اپراتور مجازی موفق انگلیس در سال ۱۹۹۹ میلادی با برند Nextel به فروش خدمات مخابراتی اپراتور UK پرداخت.
مصوبه سال گذشته مربوط به صدور پروانه‌های اپراتورهای مجازی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات مهلت شش ماهه‌ای را برای دریافت کنندگان موافقت‌های اصولی این پروانه‌ها در نظر گرفته بود تا بتوانند حداقل با یکی از اپراتورهای اصلی موبایل (میزبان) به توافق برسند و براساس این توافقنامه قادر به دریافت پروانه MVNO باشند.
براساس اصلاحیه‌ای که بعدها روی این مصوبه صورت گرفت، فشار حاکمیت به متقاضیان دریافت پروانه‌های مجازی تلفن همراه برداشته جای خود را به فشار بر اپراتورهای تلفن همراه داد.
با توجه به اینکه از بین ۵۱ متقاضی دریافت پروانه‌های اپراتورهای مجازی در نهایت تنها ۲۴ متقاضی موفق به دریافت موافقتنامه اصولی شدند، حاکمیت دو بازه زمانی نهایی را برای اپراتورهای تلفن همراه در نظر گرفت تا قراردادهای خود را با متقاضیان دریافت این پروانه‌ها به سرانجام برسانند.
اپراتورهای تلفن همراه بر این اساس موظف شدند تا نخستین قرارداد خود با یکی از ۲۴ دارنده موافقت اصولی را نهایتا تا سوم آبان ماه منعقد و تا نهم آذر ماه قرارداد دیگر را با دارندگان موافقت اصولی منعقد کنند.
بنابراین در چنین شرایطی و در خوشبینانه‌ترین حالت باید شاهد فعالیت حداقل شش اپراتور مجازی در بازار ارتباطات کشور می‌بودیم اما این اتفاق نیفتاد.
برخلاف اینکه حاکمیت بازه زمانی غیر قابل عدولی را برای اپراتورهای تلفن همراه در قالب اصلاحیه مصوبه قانونی متصور شده بود اما اپراتورها به این امر قانونی تن ندادند و تنها نخستین قرارداد اپراتور سوم ارتباطی در پایان شهریور ماه سال جاری منعقد شد.
اکنون بیش از دو ماه از پایان این مهلت قانونی می‌گذرد که اپراتور دوم ارتباطی در مراسم افتتاح پروژه‌هایش به مناسبت ایام دهه فجر از قراردادش با دو اپراتور مجازی رونمایی کرد.
ایرانسل در حالی «نگین ارتباطات آوا» و «همراه هوشمند آینده» را به عنوان اپراتورهای مجازی خود معرفی کرده که هنوز سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تا این زمان (۲۳ بهمن ۹۵) هیچگونه تأییدیه‌ای بر فعالیت این دو اپراتور مجازی نزده است.
در حالیکه هنوز سومین قرارداد رایتل و قراردادهای همراه اول مشخص نیست، باید منتظر تصمیم حاکمیت در مواجهه با این قانون‌گریزی بود زیرا به جز رایتل در یک مورد، هیچکدام از اپراتورها به خواست قانون تن در ندادند.
انتهای پیام/
نظرات کاربران