شرق: بر اساس گزارش‌های منتشرشده، در دنیا رقمی حدود یک‌چهارم سرمایه‌گذاری بخش فناوری اطلاعات به حوزه اینترنت اشیا اختصاص می‌یابد. با وجود این وضعیت اینترنت اشیا در ایران و سرمایه‌گذاری‌هایی که باید در این بخش صورت گیرد، با اماواگرهایی همراه است.
طبق آخرین نسخه گزارش ودافون، بیشترین توجه دنیا در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات به سمت مقوله جدیدی با عنوان اینترنت اشیا جذب شده، به گونه‌ای که بودجه صرف‌شده برای این بخش به رقمی معادل ۲۴درصد کل بودجه فناوری اطلاعات رسیده است. بر این اساس بخش درخورتوجهی از مسئولان شرکت‌های فعال در این بخش معتقدند اینترنت اشیا یا همان IOT برای همیشه سبک زندگی افراد را تغییر خواهد داد و در دو سال آینده بحث‌هایی مانند هوش شبکه اهمیتی بسیار خواهد یافت. به این ترتیب به استناد گفته‌های فعالان این عرصه، سال ۲۰۱۶ میلادی را می‌توان سال ورود اینترنت اشیا به رودخانه مواج فناوری اطلاعات دانست.
بر اساس تعاریف موجود اینترنت اشیا یا چیزنت به‌طورکلی اشاره دارد به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون که به شبکه اینترنت متصل شده‌اند تا با استفاده از اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های همراه مدیریت شوند. اما در حوزه پیشرفت اینترنت اشیا در ایران در این مدت کارگروهی تشکیل شده تا به بررسی زمینه‌های رشد و گسترش اینترنت اشیا در ایران بپردازد. به گزارش ایسنا، مهدی روحانی‌نژاد، دبیر فروم اینترنت اشیا در ایران، با نزدیک‌شدن به برگزاری کنفرانس و نمایشگاه تخصصی اینترنت اشیا، بیان کرد: «در آستانه یک‌سالگی فعالیت این نهاد از پیش‌نویس طرح جامع اینترنت اشیا با تمرکز بر افق پنج سال آتی رونمایی شود».
به گفته او از سال ۱۳۹۴ این فروم شکل گرفته و با حدود ۲۰ شرکت فعال در حوزه‌های مربوطه ارتباطاتی برقرار کرده و نکته درخورتوجه آنکه علاوه بر شرکت‌های فعال در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات بخش‌های متنوع دیگری نیز هستند که می‌توانند از فناوری IOT استفاده کنند. به‌عنوان مثال اکنون در مجموعه‌هایی مانند شرکت ملی گاز یا شرکت ملی نفت این مسئله در دست پیگیری قرار دارد و تلاش‌هایی برای ارائه کنتورهای هوشمند در جریان است. او ادامه داد: «در همین حوزه کنتورهای هوشمند اگر عملکرد موفقی وجود داشته باشد و کنتورهای آب، برق و گاز هوشمند شوند، می‌توان بازاری با ارزش حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان را مدنظر داشت. البته باید توجه داشت این طرح‌ها مربوط به یک حوزه می‌شود و اینترنت اشیا این قابلیت را دارد که در بخش‌هایی به مراتب گسترده‌تر مورد بهره‌برداری قرار گیرد».
او بیان کرد: «اکنون براساس برآوردهای صورت‌گرفته پیش‌بینی ما این است که در پنج سال آینده در حوزه بازار، سهم اینترنت اشیا در ایران حدود ۴۰ میلیارد دلار باشد». او می‌گوید: «برخی بر این باورند که قانون‌گذاری در این حوزه خلاقیت را محدود می‌کند اما عده‌ای نیز این‌گونه باور دارند که قانون‌گذاری در این بخش موجب می‌شود شفافیت‌های لازم ایجاد شود و افراد از سرمایه‌گذاری در این حوزه دچار واهمه نشوند». او بر لزوم همکاری دستگاه‌های مختلف در زمینه گسترش IOT تأکید کرد و افزود: «به‌عنوان مثال درباره حادثه‌ای که در پلاسکو اتفاق افتاد، بسیاری از افراد این‌گونه عنوان کردند که با بهره‌گیری از اینترنت اشیا این امکان وجود داشت که عملکرد بهتری در این خصوص صورت گیرد. به‌عنوان مثال این شرایط امکان‌پذیر بود که به واسطه دستبندهای خاصی که به آتش‌نشان‌ها داده می‌شد، پس از حادثه امکان ردیابی مکان آنها وجود داشته باشد».
بنابر اظهارات او معمولا در مواجهه با فناوری‌های جدید کمی کندی وجود دارد و حتی همین حالا در حوزه دولت الکترونیک برخی دستگاه‌ها همکاری‌های لازم را نداشته‌اند و طبیعی است در این شرایط بحث پرداخت اینترنت اشیا دشواری‌های خاص خود را خواهد داشت. به گفته او اگر بازاری ۴۰میلیارددلاری برای اینترنت اشیا متصور شویم، لازم است حداقل به اندازه یک‌چهارم این مبلغ سرمایه‌گذاری صورت گرفته باشد، اما تاکنون رقم سرمایه‌گذاری‌شده در این حوزه بسیار پایین بوده و آنچه در‌این‌باره دنبال می‌شود، در حد طرح‌های آزمایشی است.
او ادامه می‌دهد: «اکنون یکی از مشکلات پیشرفت این پروژه بحث بودجه است البته همان‌طور که اشاره شد، دلایل دیگری مانند فقدان درک صحیح مدیران از مزایای IOT از عواملی است که در تأخیر به‌وجودآمده در این بخش نقشی پررنگ‌تر دارد. دیگر آنکه باید هماهنگی‌های لازم در این زمینه وجود داشته باشد تا دستگاه‌ها بتوانند برنامه زمان‌بندی بهتری ارائه کنند اما اکنون از سوی دستگاهی در این حوزه برنامه‌ای ارائه نشده تا زمان‌بندی مشخصی وجود داشته باشد». طبق برخی آمارهای ارائه‌شده از شورای شهر تهران این‌گونه عنوان شده که برای برخی پروژه‌های هوشمندسازی شهر تهران بودجه‌ای معادل سه هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شده و قرار بر آن است که این سرمایه‌گذاری در حدود سه تا پنج سال انجام شود اما هنوز این طرح در ابتدای راه است و تا زمان اجرائی‌شدن آن ممکن است اتفاقات متعددی رخ دهد.
نظرات کاربران