همزمان با ورود اپراتورهای مجازی تلفن همراه به کشور و شروع فعالیت‌های تجاری آنها، جای خالی توانمندسازهای مجازی به شدت حس شد که برای پاسخگویی به این خلأ، یکی دو شرکت MVNE اعلام حضور کردند.
به گزارش خبرنگار بادیجی، جدیدترین اپراتورهای سیار حوزه ارتباطات از نیمه دوم سال گذشته با عنوان «اپراتورهای مجازی تلفن همراه» و البته با تأخیری ۱۶ ساله به نسبت دنیا، در ایران کار خود را شروع کردند.
اپراتورهای مجازی تلفن همراه، تجربه‌ای موفق در کشورهای پیشرفته صنعتی و ارتباطی هستند و عملا امکانات فیزیکی شبکه برای ارسال مکالمات، پیامک‌ها و داده‌ها ندارند.
لذا این اپراتورها ملزم به انعقاد قرارداد با یک اپراتور موبایل (MNO) هستند تا امکانات فیزیکی برای ارسال محتواهای مذکور را به صورت عمده خریداری کرده و با نشان تجاری خود بفروشند.
براساس پیش‌بینی‌های سال گذشته رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تا ۱۰ سال آینده ۱۳ میلیون مشترک اپراتور مجازی در کشور خواهیم داشت؛ این پیش‌بینی خوشبینانه قطعا برگرفته از بازار اشباع اپراتورهای تلفن همراه ارائه شده است.
با این حال و گذشته از نوع اپراتورهای مجازی، تنها نکته کلیدی موفقیت آنها نحوه ارتباطشان با اپراتورهاست؛ اگر MNOها (اپراتورهای موبایل) و MVNOها (اپراتورهای مجازی موبایل) را دو سر زنجیره ارائه کننده خدمات موبایل در نظر بگیریم، حلقه واسط آنها MVNEها (توانمندسازان اپراتورهای مجازی) هستند.
در واقع MVNEها، اپراتورهای مجازی تلفن همراه را قادر به استفاده از شبکه فیزیکی و تجهیزات اپراتورهای موبایل می‌کنند.
شرکت‌های فعال در زمینه توانمندسازی زیرساخت شبکه و سرویس‌هایی نظیر زیرسیستم شبکه، سیستم‌های پشتیبانی کسب‌وکار، تأمین، مدیریت و عملیات شبکه را در اختیار اپراتورهای مجازی قرار می‌دهند.
در واقع این شرکت‌ها با تکیه بر تجارب مخابراتی خود، اپراتورهای مجازی را برای فروش خدمات ارتباطی در دایره برند اختصاصی خود، توانمند می‌کنند.
این شرکت‌ها ارتباطی با مشترکان ندارند و تجارتی B2B هستند؛ به این نحو که تنها MNOها را به MVNOها متصل می‌کنند.
تخصص MVNEها برنامه‌ریزی، پیاده‌سازی و مدیریت سرویس‌های موبایل است و بطور خاص شامل تأمین و پیکربندی سیم‌کارت، سامانه صورتحساب مشترکان، مدیریت ارتباط با مشتری و پلتفرمهای سرویس ارزش افزوده می‌شود.
اغلب اپراتورهای مجازی داخل کشور ما با توجه به اینکه تجربه‌ای در زمینه اپراتوری ندارند، باید به دنبال راهی برای افزایش ارتباطات خود با اپراتورهای موبایل باشند و برای این کار بهتر است مانند اغلب اپراتورهای مجازی تلفن همراه در دیگر کشورها از حضور یک MVNE در برندشان بهره ببرند.
راهبری بخش مدیریت عملیات فنی اپراتورهای مجازی تلفن همراه تازه کار معمولا به توانمندسازان سپرده می‌شود تا برند تجاری در بازار رقابتی با مشکلی مواجه نشود.
توانمندسازی اپراتورهای مجازی تلفن همراه یک راه‌حل مخابراتی است که می‌تواند کاهش هزینه‌های سرمایه‌ای، کاهش هزینه‌های عملیاتی با برونسپاری مدیریت کسب‌وکار، راه‌اندازی سریع و آسان فرآیندهای اپراتوری، صرفه‌جویی در وقت و هزینه برای برقراری ارتباط با MNOها و دست یافتن به کانال اختصاصی مذاکره با اپراتورهای پایه را به دنبال داشته باشد.
با تمامی این تفاسیر MVNEهای مختلفی براساس تجارب، قابلیت‌های فنی، یکپارچگی و پشتیبانی فنی در دنیا وجود دارد و حتی توپولوژی اپراتورهای مادر و مجازی در بهره‌برداری آنها نیز متفاوت و متغیر است زیرا الگوهای بسیاری برای ایجاد این چرخه بکار گرفته می‌شود.
البته با توجه به تمامی آثار مثبت همکاری با توانمندسازها، تجربه جهانی نشان می‌دهد اگر اپراتور مجازی تلفن همراه به اندازه‌ای بزرگ یا اصطلاحا بیش از چند صد هزار مشترک فعال داشته باشد، بهتر است نقش توانمندسازی را نیز خودش برعهده گیرد و وارد مذاکره مستقیم با اپراتورهای اصلی شود.
همچنین ممکن است کانال بازاریابی و توزیع برند MVNO به اندازه‌ای قوی باشد که بتواند ارتباط دو سویه با اپراتور اصلی و مشترکان را برقرار کند؛ در این حالت نیز بهتر است که دور MVNE را خط بکشد زیرا در بلند مدت حاشیه سود بیشتری را خواهد داشت.
با توجه به اینکه در ایران بیش از یکی دو MVNE فعال نداریم، برای مقایسه آنها و انتخاب بهترینشان باید به مقایسه تیم‌های تخصصی آنها در توسعه نرم‌افزار، تیم‌های عملیات و پشتیبانی شبکه آنها، تیم‌های تخصصی فروش و بازاریابی، ابزارهای نظارت بر کسب‌وکار و گزارش‌های مالی و توافق سطح سرویس تضمین شده برای کسب‌وکار دقت نظر داشته باشیم.
قابلیت‌هایی که یک MVNE موفق باید داشته باشد، تجمیع سریع و راحت با شبکه اپراتورهای موبایل، تجمیع سریع و راحت با زیرساخت‌های موجود ارائه کننده محتوا و سرویس، بومی بودن زیرساخت و دارای انعطاف برای سفارشی‌سازی زیرساخت‌های MVNOها، دارای تیم‌های پشتیبانی کننده فنی – حرفه‌ای – باتجربه – مورد اعتماد و خوش نام در میان اپراتورها و تیم‌های توسعه دهنده فنی و چابک برای اعمال سریع سیاست‌گذاری‌ها و تغییرات مورد نظر اپراتورهاست.
خدمات زیرساخت مخابراتی که اپراتورهای مجازی می‌توانند از MVNEها طلب کنند نیز شامل OTS/LBS، SMS-C، M2M platform، MMS-C، IPTV/VOD platform، DPI، Mail server ، IN Module، UMS، HLR/VLR، SMS Gateway، OTA-C، IVR، VMS، Alarm control، User Dashboard، Payment Gateway، Rating Management، Helpdesk/Ticketing، Reporting، Billing و مواردی از این دست می‌شود.
انتهای پیام/
نظرات کاربران