دو سه سالی می شود که در ایران، توئیتر به یکی از مهم ترین شبکه های اجتماعی تبدیل شده است . کاربران فضای مجازی در توئیتر فعال هستند و هر روز هم به تعداشان افزوده می شود و توئیتر کاربردی متفاوت نسبت به سایر شبکه های اجتماعی پیدا می کند . به همین دلیل تصمیم گرفتیم در این گزارش توئیتر را از آغاز تا امروز برایتان معرفی کنیم.
به گزارش خبرنگار بادیجی، باید گفت توئیتر ابتدا تنها یک سرویس داخلی برای کارکنان اودئو بود. اما نسخه کامل آن در سال 2006 منتشر و در اپریل ۲۰۰۷ به شرکتی مستقل تبدیل شد. این شرکت با سرعتی باور نکردنی رشد کرد تا جایی که در سال اول کاری خود توانست محبوبیتی بی نظیر در میان کاربران پیدا کند . در آن سال در هر ۱۵ دقیقه ۴۰۰ هزار توییت پست میشد . تا مارس ۲۰۱۰، آمار application ثبتشده این شرکت به بیش از ۷۰ هزار رسید؛ تا مارچ ۲۰۱۱ نیز تعداد توییتها به ۱۴۰ میلیون در روز رسید.
منابع مالی توییتر
سرمایه اولیه برای راهاندازی توییتر براساس منابع غیررسمی رقمی بین ۱ تا ۵ میلیون دلار بوده است. پس از راه اندازی توییتر، شماری از سازمانها و نهادهای مالی، صنعتی و فناوری، رقمی در حدود ۵۷ میلیون دلار در توییتر سرمایهگذاری کردند. یونیون اسکوئر ونچرز (UnionSquare Ventures)، اسپارک کپیتال (spark capital)، اینسایت ونچر پارتنرز (Insight Venture Partners) از جمله سرمایهگذاران در توییتر هستند.
توییتر چیست؟
باید گفت توئیتر یک سرویس شبکه اجتماعی و میکروبلاگینگ آنلاین است که کاربرانش می توانند پست هایی تا 140 حرف را ارسال کرده و منتظر باشد تا هزاران نفر در سراسر جهان آن را ببینند. در واقع برخی به توئیتر عنوان “پیامک اینترنتی” را داده اند. این شرکت که در سان فرانسیسکو واقع است، در نیویورک نیز دفاتر دیگری هم دارد. سایت توییتر به عنوان یکی از ده سایت پربیننده جهان معرفی شده است.
برخی از ویژگی های توییتر
۱. توئیتر به افراد امکان میدهد تا در زمانی کوتاه توئیت های جدید بفرستند و آخرین توئیت های افراد دیگر را نیز بخوانند.
۲. هریک از پیامهای توئیتر (توئیت) محدود به ۱۴۰ حرف است که به سرعت بر روی سایت توئیتر یا تلفن های همراه قابل دریافت است.
۳. افراد میتوانند مشاهده توئیتها را از طریق سایت توییتر ، sms، RSS، ایمیل یا نرم افزارهای ارتباطی بفرستند و دریافت کنند.
۴. امکان ارسال انبوه پیامها با اهداف خاص …
۵. امکان ایجاد هویت های مجازی برای پرمخاطب نشان دادن یک موضوع خاص با هدف القای فضای ذهنی مورد نظر افراد
توئیتر در ایران
شبکه اجتماعی توییتر در سال 1388 و در پی انتخابابات ریاست جمهوری دور دهم در ایران مسدود شد. با این حال، هنوز کاربران ایرانی با استفاده از انواع فیلتر شکن ها از این شبکه اجتماعی استفاده می کنند.
مدتها است کاربران شبکه های اجتماعی به خصوص جوانتر ها به سمت توئیتر مهاجرت می کنند و سیر استقبال از توئیتر در ایران روند افزایشی به خود گرفته است. توئیت بازها نقش تاثیرگذاری را در شبکه های مجازی ایفا می کنند و اکثر موج های اینترنتی، سوژه شدن ها و کمپین های مجازی، از توئیتر شروع می شود و بعد به سمت تلگرام می رود و رسانه ای می شود.
در ایران، توئیتر در بین روزنامه نگاران بسیار محبوب است و باید گفت در واقع مهمترین شبکه اجتماعی در میان این گروه به حساب می آید. از همین روی سیاست مداران برای این که روابط عمومی کارا و مفیدی داشته باشند، به این شبکه اجتماعی روی می آورد. در واقع به دلیل فعالیت روزنامه نگاران در توئیتر، طبیعتا پیام شان مستقیم و با سرعت بیشتری به دست ژورنالیست ها می رسد.
از طرف دیگر هم می توان گفت حضور سیاستمداران باعث رونق توییتر شده است و مخاطب بیشتری را جذب این شبکه اجتماعی کرده است.
با تمام این تفاسیر آنچه بیش از همه ما را ترغیب کرد تا گزارشی با رنگ و بوی توئیتری بنویسیم این است که با وجود ممنوعیت استفاده از توئیتر و فیلتر شدن آن بسیاری از مقامات حکومتی عضو این شبکه اجتماعی بوده و از طریق آن با مخاطبان خود ارتباط برقرار می کنند. این دوگانگی از یک سو و صحبت های تند برخی از مسئولین مبنی بر عدم رفع فیلتر توئیتر ، جای بسی تامل دارد.
سردار کمال هادیانفر؛ رئیس پلیس فتا چندی پیش تاکید کرد که توئیتر هرگز رفع فیلتر نخواهد شد.
از طرف دیگر محمود واعظی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه با توجه به عضویت بسیاری از مسئولان کشور در شبکههای مجازی به خصوص توئیتر آیا بنا ندارید این شبکهها را از فیلتر خارج کنید؟ گفت: در مورد این شبکهها که شبکههای اطلاعرسانی محسوب میشوند ما در دولت با رفع فیلتر آنها موافق هستیم. در این دولت هم این شبکهها مسدود نشدهاند.
او با بیان اینکه فیلتر این شبکهها در دولت قبل صورت گرفته است، گفت: در همین راستا بازگشایی این شبکهها در اختیار دولت یازدهم نیست بلکه برعهده کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه است که باید این مسئله را در دستور جلسه خود قرار دهد و در آنجا این بحث صورت گیرد.
حال با وجود این امر که حضور سیاست مداران در این شبکه اجتماعی تا حد زیادی به این فضا مشروعیت بخشیده است آیا زمان آن نرسیده تا نگاهی تازه نسبت به این شبکه اجتماعی شود و شرایطی مهیا گردد تا کاربران شبکه های اجتماعی در کنار سیاست مداران خود در فضایی امن، اطلاعات، خواست ها و حرف های خود را به گوش دیگران برسانند؟ آیا تنها مردم عادی باید از این شبکه ها محروم باشند و مقامات به راحتی از آن بهره گیرند یا نه تمامی مردم با استفاده از انواع فیلتر شکن ها به شبکه های اجتماعی مسدود راه پیدا کرده و فرهنگ دور زدن قانون را به نمایش بگذارند؟
آنچه بیش پیش آشکار است این امر بوده که هرگز اجبار، فیلتر و دیوار نتوانسته است مردم را از راهی که می خواهند بروند منصرف کند…
انتهای پیام/
نظرات کاربران