اینترنت اشیا (IoT) پتانسیل بالقوه‌ای را برای متحول کردن شرکت‌های دیجیتالی دارد اما تعداد کمی از آن‌ها موفق به کسب درآمد درآمد از پروژه‌های مبتنی بر این تکنولوژی می‌شوند. اکثریت قریب به اتفاق رهبران ارشد کسب و کار بر این باورند که شرکت‌هایشان به نوعی در سال‌های آینده استفاده از اینترنت اشیا را در برنامه خود خواهند داشت، اما طبق گزارش Capgemini، کمتر از 30 درصد از سازمان‌ها درآمد حاصل از محصولات خود که مبتنی بر این تکنولوژی هستند را دریافت می‌کنند.
به گزارش بادیجی ، تری هیوز (Terry Hughes)، مدیر عامل شرکت IoT و شرکت تولیدی در AppDirect، در یک جلسه سه در کنفرانس LiveWorx 2018 در بوستون ام‌آ (Boston, MA) ، گفت: ” شرکت‌های تحت پروژه‌های تحول دیجیتال باید کشف کنند که چگونه می‌توانند پروژه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا را به یک ژنراتور قدرتمند برای کسب درآمد تبدیل کرد.”
هیوز همچنین گفت:” مسیر کسب درآمد به میزان زیادی به این نکته بستگی دارد که آیا سازمان از رویکرد سنتی و بومی خود به سبک دیجیتالی و مدرن تغییر رویه داده است یا نه؟” شرکت‌های قدیمی‌تر که تحت تحول دیجیتال قرار گرفته‌اند به راحتی می‌توانند از این شش مرحله که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم، برای پیگیری پروژه‌های مبتی بر اینترنت اشیا خود در مسیر کسب درآمد استفاده کنند.
- تولید دستگاه‌هایی با پتانسیل بالا
بسیاری از شرکت‌ها به سمت ایجاد دستگاه‌هایی که میتوان از طریق نرم‌افزارهایی با قابلیت به‌روز رسانی آن‌ها را برنامه‌ریزی کرد، حرکت کرده‌اند. این به این معنی است که دستگاه‌ها توانایی انجام فعالیت‌های بیش از آن‌چه که در ابتدا برای آن‌ها در نظر گرفته شده است را دارند.
هیوز مثال Landis + Gyr، که یک شرکت چند ملیتی است را ارائه می‌دهد که وسایل و نرم‌افزار مربوط به برق و گاز را تولید می‌کند. امروزه این شرکت به یک پلتفرم انعطاف‌پذیر اینترنت اشیا برای گسترش برنامه‌های کاربردی، با هدف رشد و گسترش دامنه کسب و کار مشتریان خود به فعالیتش ادامه می‌دهد.
- شبکه ارتباطات ابری
شرکت‌های مبتنی بر پروژه‌های IoT باید دستگاه‌های خود را به برخی از شبکه‌های وایفای، بلوتوث و یا سایر تکنولوژی‌ها متصل کنند. بسیاری از شرکت‌ها برای انجام این کار ابتدا سیستم‌عامل موجود که برای سرویس‌های مختلف بسیاری وجود دارند را ارزیابی می‌کنند. از این دسته سرویس‌ها میتوان به Microsoft Azure برای فضای ابری، SAP HANA برای داده‌های بزرگ و Jasper برای اتصال اشاره کرد.
هیوز می‌گوید: ” بسیاری از شرکت‌ها در حال تلاش برای انتخاب این گزینه‌ها هستند، اما شما مجبور نیستید تا نمونه خود را با الگوبرداری از آن‌ها بسازید.”
وی همچنین گفت: ” نتیجه تغییر کارایی سخت‌افزاری به نرم‌افزاری، افزایش تقاضا برای سیستم‌عامل‌های دیجیتال است. طبق گزارش IDC، تا سال 2020، میزان 60 درصد از تولیدکنندگان برتر به سیستم‌عامل‌های دیجیتال متکی خواهند بود، تا از این طریق 30 درصد از درآمد کلی خود را پشتیبانی کنند.”
اما نکته‌ای که شرکت‌ها باید به آن توجه کنند این است که آن‌ها نباید سعی کنند تا تکنولوژی‌هایی که در حال حاضر در سیستم‌عامل‌های مختلف وجود دارند را ایجاد کنند.
- توزیع نرم‌افزار
پس از اتصال، شرکت‌ها می‌توانند توزیع نرم‌افزار را از راه دور آغاز کنند. با این حال، بسیاری از شرکت‌های قدیمی‌تر همچنان با نرم‌افزارهای رایگان را در درایو‌های USB و یا سی‌دی‌رام توزیع می‌کنند که قطعا هزینه‌های بیشتری را متحمل می‌شوند.
هیوز گفت:”شرکت‌های دیجیتال با سه چالش عمده نرم‌افزاری مواجه می‌شوند که عبارتند از:
- نرم‌افزارها در سیلوهای تقسیم شده بر اساس محصول، واحد تجاری و پروژه یافت می‌شوند
- کانال‌های توزیع و پخش پیچیده هستند
- اغلب هیچ ارتباطی بین نرم‌افزار و سخت‌افزار که با یکدگر مرتبط هستند، وجود ندارد
بهترین کار این است که کاتالوگ و تمامی اطلاعات نرم‌افزاری را متمرکز کرده و خرید، صدور مجوز و توزیع آن را به صورت خودکار انجام دهید.
- اکوسیستم پارکر و ارائه‌دهنده
هیوز می‌گوید: “بسیاری از شرکت‌ها می‌توانند با در اختیار قرار دادن اکوسیستم خود به اشخاص ثالث برای نوشتن نرم‌افزار بهره‌های لازم را ببرند.”
وی بر این باور است که شخص ثالث با خود نوآوری را به همراه دارد و ارزش محصولات کلیدی تولید کننده را افزایش می‌دهد. او برای تایید این موضوع به اکوسیستم BlackBerry اشاره کرده که به دلیل قدرتمندتر بودن اکوسیستم‌های توسعه‌دهنده برنامه‌های اپل و گوگل، شکست خورد.
هیوز گفت:” شرکت‌ها برای استفاده از این قابلیت نیازمند یک برنامه توسعه قوی، ابزار لازم برای توسعه و ادغام برنامه، انتخاب راه آسان برای ساخت و انتشار برنامه‌ها، و مسیر کشف و درآمد برای توسعه‌دهنده هستند.”
صاحبان کسب و کار برای دستیابی به این هدف باید راه را برای ایجاد نوآوری در پلتفرم خود برای برنامه‌نویسان باز کرده و مسیری را برای کشف و درآمد به آن‌ها نشان دهید.
- بازار
شرکت‌ها نیاز به مکانی برای قرار دادن همه این برنامه‌ها و ویژگی‌های جدید دارند تا مشتریان بتوانند آن‌ها را به راحتی پیدا کنند.
هیوز گفت: برای این منظور معمولا باید به دنبال یک وب‌سایت یا بازار باشند.
نکته: بازار یکپارچه‌ای که به خوبی طراحی شده است می‌تواند یک شرکت را از شیوه‌های فروش قدیمی به یک کسب و کار دیجیتال خودکار و مقیاس‌پذیر تبدیل کند.
- کسب درآمد از دارایی‌ها
هیوز گفت:” کسب درآمد از این سرمایه‌گذاری‌ها چیزی است که اکثر شرکت‌ها در روز اول انجام نمی‌دهند، بلکه شروع به تحقق آن‌ها می‌کنند.”
وی می‌گوید: ” پرداخت‌های نرم‌افزاری پرهزینه است و اجرا و صدور مجوز اغلب به صورت خودکار انجام نمی‌شود. در این حالت، مدل‌های کسب و کار بسیار پایه‌ای و مبتندی هستند.”
هیوز گفت:” در حقیقت، ارزش واقعی محصول شرکت‌ها در نرم‌افزار آن‌ها خواهد بود و این موضوع می‌تواند طیف وسیعی از مدل‌های کسب و کار جدید را باز کند و از سوی دیگر باید بخش جدایی‌ناپذیری از کسب و کار باشد.”
وی ادامه داد:” بسیاری از تولید کنندگان بر اساس تقاضای مشتریانشان در حال انتقال نرم‌افزار و خدمات خود به فضای ابری هستند. علاوه‌بر این، ارزش به‌طور فزاینده‌ای در داده‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تولید می‌شود.”
برای دستیابی به این هدف باید اطمینان حاصل کنید که نرم‌افزار و خدمات موردنظر برای شما درآمدزا هستند و مدل‌های صدور صورتحساب جدید نیز اعمال می‌شود. همچنین کلید انتخاب یک سیستم صدور، صورتحساب است که در آینده تأمین خواهد شد.
نتیجه‌گیری:
تفاوت برای شرکت‌های دیجیتال بومی از زمانی ملموس است که بحث کسب درآمد از پروژه‌های IoT به میان می‌آید. استارت آپ اوبر نمونه‌ای از این دست شرکت‌ها هستند؛ که با یک پلتفرم کسب درآمد کار خود را آغاز کردند و راه را برای رانندگان و اتومبیل‌هایشان باز کردند.
هیوز گفت: این مدل کسب و کار برای مبتدیان مناسب است که با شیوه گذشته عملکردشان نیز متضاد نیست.
هیوز ادامه داد: شرکت‌های سنتی همیشه با مدل کسب و کار و طرح کسب درآمد کار خود را شروع می‌کنند (مرحله ششم) و از آن‌جا به سمت جلو (مرحله اول) حرکت می‌کنند. نمونه‌های دیگر شرکت‌های دیجیتال بومی که از این روش استفاده می‌کنند، میتوان به SiriusXM، Nest و Amazon با Echo اشاره کرد.
هیوز بر این باور است که در نهایت، توانایی شرکت برای ایجاد ارزش از IoT بستگی به رهبری آن و میزان هماهنگی اجرایی در سطوح بالای آن شرکت دارد. درست به همین دلیل است که برخی از پروژه‌ها به خاطر نبود هماهنگی در سطوح بالا در این زمینه موفق نخواهند شد.
انتهای پیام/
نظرات کاربران