شرکت های مایکروسافت و فیسبوک طی یک همکاری مشترک قصد دارند کابل ۴ هزار مایلی زیردریایی برای انتقال اطلاعات با سرعت ۱۶۰ ترابیت بر ثانیه راه اندازی کنند.
به گزارش بادیجی ، در طول سال گذشته شرکت های فیس بوک و مایکروسافت با همکاری یکدیگر یک پروژه باورنکردنی برای اضافه کردن زیرساخت های اتصال به اینترنت برای حمایت از جمعیت رو به رشد دنیای وب و اینترنت داشته اند.
با اینکه ما همچنان در مورد چگونگی ذخیره سازی و انتقال بسیاری از داده ها و خدمات مرتبط با آن از طریق سرویس Cloud (ابری) صحبت می کنیم، اما بیشتر دسترسی ما به دیتاها و پهنای باند اینترنت در سراسر جهان (در واقع حدود ۹۹ درصد) از طریق کابل های زیردریایی که در مناطق اقیانوسی و هزاران متر زیر آب ساخته شده اند، انجام می شود.
در حالی که ما از این نوع زیرساخت ها برای سیستم های تلگراف استفاده می کنیم، تکنولوژی برای نصب کابل های ارتباطی زیر دریایی در جهات مختلف پیشرفت کرده است؛ به عنوان مثال می‌توان به انتقال یک متن ساده تا ۲۰۰ نسخه کامل از سایت ویکی پدیا در یک ثانیه از طریق این کابل های زیر دریایی اشاره کرد.
دو غول تکنولوژی مورد اشاره در بالا، طی پروژه Marea با شرکت مخابراتی Telecom Telexius Telxius همکاری کردند تا یک کابل زیر دریایی ۶،۶۰۰ کیلومتری (~ ۴،۰۰۰ مایل) بین ویرجینیا بیچ ایالات متحده و بیلبائو تا اسپانیا برای انتقال اطلاعات با سرعت ۱۶۰ ترابیت در ثانیه بسازند.
این کابل ها می توانند حدود ۲۰ هزار ساعت ویدئو Netflix HD را ذخیره و انتقال دهند. مایکروسافت می گوید این کابل از لحاظ تکنولوژیکی یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین کابل های موجود در جهان است. می توان آن را برای حمایت از پهنای باند بالاتر در آینده ارتقا داد.
اما سوال اینجاست که چرا فیس بوک و مایکروسافت زیر پوستی فعالیت می کنند؟ آنها هر دو می توانند‌خدمات خود را به طور قابل اعتماد در سرعت های بالا در سراسر جهان ارائه دهند. کاربران اینترنت و دنیای وب روز به روز در حال افزایش است، بنابراین ارائه خدمات اینترنت به این کاربران با محدودیت های پهنای باند می تواند یک مشکل اساسی محسوب شود.
فیس بوک مردم را به شبکه اجتماعی خود می برد و اطلاعات خود را با این شرکت به اشتراک می گذارند؛ مایکروسافت می خواهد طیف گسترده ای از خدمات ابری خود از جمله Office 365، اسکایپ، Xbox Live و پلتفرم Azure را ارائه کند و به راحتی آن ها را در بازارهای جدید برای دسترس عموم قرار دهد.
استفاده کاربران از چندین برنامه هر دو شرکت (فیسبوک و مایکروسافت) به داده های ارتباطی مقادیر زیادی اضافه می کند و این یکی از راه هایی است که شرکت ها می توانند به طور مداوم کیفیت خدمات ارائه شده را برای اجرا و مدیریت زیرساخت های خود آنالیز کنند.
پروژه ارتقا کابل های ارتباطی در سال گذشته اعلام شد و وب‌سایت Wired به شرکت تحقیقاتی Telegeography اشاره کرده است، چرا که بیش از دو سوم داده های دیجیتالی که از Atlantic انتقال پیدا می‌کنند با شبکه های خصوصی در ارتباط هستند.
با این حال، در حال حاضر بیش از ۴۲۰ کابل زیر دریایی متصل به کامپیوتر و شبکه در سراسر جهان وجود دارد. ساخت فیزیکی کابل های ارتباطی زیر دریایی تا سال آینده کامل می شود.
استفاده از کابل های ارتباطی زیر دریایی با توجه به سرعت و دوام بالاتر آن ها نسبت به «انتقال اطلاعات از طریق ماهواره» به طور بسیار گسترده‌ای مورد استفاده قرار می گیرند و با توجه به امکان پشتیبان گیری از اطلاعات و سرعت بالای آن ها کمتر با خطا مواجه می شوند. در واقع این کابل ها نقش بسیار مهمی در اقتصاد و ارتباطات جهانی بر عهده دارند.
البته این نکته را باید یادآور شد که کابل های ارتباطی زیر دریایی در عین کارایی منحصر به فرد، پتانسیل بالایی برای آسیب دیدگی دارند؛ زلزله و دیگر بلایای طبیعی مشابه آن به ندرت رخ می دهند، اما نابود کننده هستند.
«ژان لوک وایلمین» قائم مقام International Backbones & Networks در «اورنج مارین» می گوید: «زمانی که در سال ۲۰۱۱ در ژاپن سونامی اتفاق افتاد، تقریبا تمام کابل ها حدود از بین رفتند. پنج سال پیش از آن، یک زلزله ۸۰ درصد از کابل های بین تایوان و جهان را تخریب کرد، ظرفیت اینترنت هنگ کنگ را به نصف کاهش و بانک ها را در وضعیت بحرانی قرار داد».
هرچند باید گفت که بزرگترین مشکل همچنان مربوط به لنگر کشتی ها و ابزارهای ماهی گیری است. «وایلمین» می گوید: «برخلاف آنچه که من در برخی روزنامه ها خواندم، کوسه ها هیچ آسیبی به کابل ها نمی رسانند، اما ابزارهای ماهیگیری، به ویژه در نزدیکی ساحل، چنین مشکلاتی را ایجاد می کنند؛ به همین دلیل کابل های زیردریایی نزدیک ساحل را تا ۳ متر زیر بستر دریا جاسازی می کنیم».
تمام این عوامل دلایل گستردگی شبکه های کنونی محسوب می شود. «اریک لوس» قائم مقام مدیر تولید ظرفیت و IP شرکت BICS که ۷۵ کابل زیردریایی با ۲۰۰ اتصال ساحلی را در اختیار دارد، می گوید: «شکستگی در یکی از کابل ها به معنی حداقل ۲ تا ۳ هفته کار برای فعال کردن دوباره آن کابل است».
انتهای پیام/
نظرات کاربران