[stextbox id=”alert”]اظهارنظرهای غیرکارشناسانه مانند آنچه دونالد ترامپ در خصوص اجبار کردن شرکتی مانند اپل به تولید محصول در داخل آمریکا عنوان کرده بود و یا نظراتی مانند حذف رمزگذاری داده‌ها و امکان دسترسی بدون مانع دولت‌ها به اطلاعات کاربران از جمله مواردی است که میتوانند نتایج منفی را در میان افکار عمومی برجای بگذارند[/stextbox]
رفته رفته تنور رقابت میان کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا گرم‌تر می‌شود و جبهه‌گیری‌ها به صورت مشخص‌تر، اعلام عمومی می‌شوند. این در حالی است که در طول سال‌های گذشته تغییرات مختلفی در روند رقابت میان نامزدهای انتخاباتی ایجاد شده است. تغییراتی که مهم‌ترین آن‌ها را می‌توان ناشی از حضور عاملی جدید به نام تکنولوژی دانست. با این مقدمه، در ادامه به برخی از مهم‌ترین تاثیرات تکنولوژی روی رقابت‌های انتخاباتی اشاره خواهیم کرد.
کانال‌های اجتماعی آنلاین و موتورهای جستجو
بر اساس گزارش منتشر شده توسط مرکز تحقیقاتی Pew، 63 درصد از آمریکایی‌ها اخبار مورد نظر خود را از طریق فیس‌بوک دریافت می‌کنند. این در حالی است که آمار یادشده در سال 2013، چهل و هفت درصد بوده است. شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیس‌بوک، تعامل نامزدهای انتخاباتی با طرفدارانشان را نیز تغییر داده‌اند تا به نوعی شاهد راه‌اندازی حوزه‌های انتخاباتی آنلاین در شبکه‌های اینچنینی باشیم. به‌منظور بررسی هر چه بیشتر تاثیر شبکه‌های اجتماعی، کافی است نیم‌نگاهی به کمپین‌های انتخاباتی که در حدود ده‌سال پیش برگزار می‌شدند داشته باشیم و آن‌ها را با نسخه‌های امروزی مقایسه کنیم.
در رقابت بوش و کری در انتخابات سال 2004، خبری از گستردگی شبکه‌های اجتماعی نبود. تنها 9 ماه از راه‌اندازی فیس‌بوک می‌گذشت و کاربران اندکی از این شبکه اجتماعی استفاده می‌کردند. توییتر هم حضور جدی خود را از سال 2006 رسما آغاز کرد و تا مدت‌ها پس از راه‌اندازی، خبری از استفاده عموم مردم از این سرویس نبود.
در زمان برگزاری تبلیغات انتخاباتی نیز خبری از مکالمه مستقیم نامزدهای انتخابات با مردم، از طریق کانال‌های اجتماعی نبود و در سمت مقابل نیز مردم راهکارهای چندانی به‌منظور به اشتراک‌گذاشتن مواضع و دیدگاه‌هایشان نداشتند. این در حالی است که در شرایط کنونی، رسانه‌های اجتماعی خط ارتباطی مستقیمی را در اختیار نامزدهای انتخاباتی قرارداده‌اند.
از بُعد منفی، شبکه‌های اجتماعی در واقع ابزارهایی کنترل نشده هستند که مخالفان یک حزب میتوانند به عنوان اهرم فشار و یا بنگاه شایعه پراکنی بر علیه حزب دیگر استفاده کنند و یک‌شبه دیدگاه مردم را در خصوص یک نامزد انتخاباتی تغییر دهند.
در نظرسنجی‌های انجام شده، چیزی در حدود 63 درصد از شرکت‌کنندگان عنوان داشته‌اند مطالب ارائه شده در شبکه‌های اجتماعی منتسب به نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، کیفیتی مشابه و یا به مراتب بهتر از آنچه در قالب راهکارهای سنتی پیش روی آن‌ها قرار می‌گرفت، دارند. بر اساس مطالعات انجام شده از سوی Fusion که در اولین روز ماه ژانویه سال 2016 منتشر شد، چیزی در حدود 152883 پست توسط نامزدهای انتخاباتی در شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر، فیس‌بوک و اینستاگرام در سال 2015 منتشر شده است. این در حالی است که اکانت توییتر هیلاری کلینتون با ثبت 105864 نظر مثبت و پست بن کارسون در فیس‌بوک با ثبت 1.5 میلیون لایک در صدر قراردارند. فعال‌ترین نامزد در اینستاگرام نیز برنی سندرس بوده است.
در خصوص جستجوی نام نامزدهای انتخاباتی به‌منظور دسترسی به اطلاعات مرتبط با آن‌ها نیز در حال حاضر هیلاری کلینتون در صدر قراردارد و پس از او کروز، پال و جب بوش قراردارند. این در حالی است که وب‌سایت Politico در مقاله تحقیقاتی خود با ارائه و آمار و ارقام، اینچنین استناد کرده که گوگل میتواند از 20 تا 80 درصد روی نتایج حاصل از انتخابات آمریکا تاثیر داشته باشد. رقم‌های سرمایه‌گذاری دیجیتالی روی انتخاب امریکا نیز از مقدار 145 میلیون دلار در سال 2012 حالا به 607 میلیون دلار افزایش یافته است. این در حالی است که بیزینس اینسایدر در مقاله خود از اختصاص 40 درصد از این مبلغ به شرکت فیس‌بوک سخن می‌گوید.
ذره‌بین‌های دیجیتالی
با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات، تمامی رفتارها و گفتارهای نامزدهای انتخاباتی زیر نظر قرار می‌گیرد اما تکنولوژی‌های جدید در واقع ذره‌بین‌های دیجیتالی هستند که امکان بررسی دقیق‌تر را پیش روی افراد قرار می‌دهند. کانال‌هایی مانند توییتر یا یوتیوب میتوانند در مدت زمانی کوتاه، کوچکترین عکس‌العمل یک نامزد انتخاباتی را در سطح وسیع پخش کنند. با انتشار چنین محتویاتی، امکان تغییر دیدگاه مخاطبین نیز در ادامه راه بسیار سخت خواهد بود.
نامزدهای انتخاباتی نیز همواره باید با گوشیهای هوشمند، دوربین‌ها و دیگر ابزارهای ضبط صدا که منتظر ثبت و ضبط کوچکترین عکس‌العمل آن‌ها هستند مقابله کنند. این در حالی است که مصاحبه‌های سنتی نیز جای خود را به بررسی عکس‌العمل زنده نامزدهای انتخاباتی و یا حتی افراد خانواده آن‌ها داده‌اند.
در شبکه‌های اجتماعی نیز واکنش به نظر این نامزدهای انتخاباتی از طریق تایید (به‌عنوان مثال لایک کردن پست) انجام می‌شود. در حال حاضر در آمار کلی تعداد لایک‌های موجود در صفحه نامزدهای انتخاباتی، رند پاول، جمهموری‌خواه اهل کنتاکی با ثبت دو میلیون لایک در پست‌های صفحه فیس‌بوک خود پیشتاز است.
کمپین‌های هوشمند
نامزدهای انتخاباتی و یا حامیان آن‌ها معمولا نظرسنجی‌هایی برگزار می‌کنند تا بررسی کاملی در خصوص دیدگاه جامعه انجام شود و با پی بردن به نقاط ضعف و قوت، کمپین بتواند با قدرت بیشتری به کار خود ادامه دهد.
این در حالی است که با ظهور تکنولوژی‌های تحلیل داده و بزرگ‌داده‌ها، امکان بررسی هر چه بهتر شرایط موجود میسر شده است. با تنوع بیشتر راهکارهای دسترسی به اطلاعات، کمپین‌ها میتوانند هدفمندتر و با دقت بالاتری، نظرها و افکار عمومی را مورد بررسی قراردهند.
به عنوان نمونه، کمپین انتخاباتی هیلاری کلینتون در توییتر فعلا با جذب 3.7 میلیون فالور در صدر قرار دارد و در مکان دوم، کمپین دونالد ترامپ جای گرفته است.
مفاهیم جدید
ظهور تکنولوژی‌های جدید همواره با مطرح شدن مفاهیم و عناوین جدیدی هم همراه هستند. این در حالی است که برخی از این مفاهیم و واژه‌های جدید مانند امنیت سایبری و یا بی‌طرفی در شبکه (برخورد یکسان دولت‌ها با تمامی داده‌های مبادله شده) موضوعات روز جامعه هستند و در درجه اول، آگاهی و پس از آن ارائه طرح و راهکار توسط نامزدهای انتخاباتی میتواند تاثیر بسزایی در تغییر افکار عمومی جامعه داشته باشد. از طرف دیگر، جامعه انتظار دارد نامزد انتخابات ریاست جمهوری اطلاعات به‌روزی در حوزه تکنولوژی داشته باشد.
این در حالی است که اظهارنظرهای غیرکارشناسانه مانند آنچه دونالد ترامپ در خصوص اجبار کردن شرکتی مانند اپل به تولید محصول در داخل آمریکا عنوان کرده بود و یا نظراتی مانند حذف رمزگذاری داده‌ها و امکان دسترسی بدون مانع دولت‌ها به اطلاعات کاربران از جمله مواردی است که میتوانند نتایج منفی را در میان افکار عمومی برجای بگذارند.
منبع: آی تی ایران
نظرات کاربران