با اسکنر جدید اپسون آشنا شوید

مادرم علاقه‌ی بسیار زیادی به انتشار عکس‌های قدیمی من در فیس‌بوک دارد. برای مثال تصویری از بچگی‌هایم که لباس دلقک‌ها را به تن دارم؛ تصویر اخم‌آلودم که به محض بیدار شدن از خواب از من گرفته‌اند؛ عکس من و برادرم که در آغاز سال نو انداخته شده و … این تصاویر نه به خاطر شرایطی که در آنها عکس گرفته شده بلکه به خاطر مساله‌ای دیگر، خجالت‌آور هستند.

به گزارش بادیجی به نقل از گویا آی تی، این که دیگران تصاویری خنده‌دار از کودکی‌ام ببینید برایم مهم نیست. مساله‌ی مهم عدم کیفیت بالای تصاویر اسکن شده است: بسیاری از تصاویر کج و معوج هستند، تعدادی از آنها بسیار بد برش خورده و در خیلی‌هایشان هم رنگ‌ها با کیفیت بسیار بدی ثبت شده‌اند. این تصاویر اسکن شده اصلا زیبا به نظر نمی‌رسند و با وجود ثبت حداقل ۲۵ سال از عمر من روی نوارهای قدیمی عکاسی، نه من و نه مادرم زمان کافی برای اسکن این مجموعه‌ی عظیم عکس را نداریم و البته ویرایش آنها برای این که بهتر به نظر برسند هم کاری است که حتی فکرش را به ذهن هم راه نمی‌دهیم! شرایط به همین منوال پیش می‌رفت تا زمانی که اسکنر مدل FastFoto FF-640 شرکت اپسون به قیمت ۶۵۰ دلار را تهیه کردیم، اسکنری که در هر ثانیه یک تصویر را اسکن می‌کند! باورتان می‌شود آرشیو عکس‌های مادرم را در کمتر از ۳ ساعت اسکن کردیم؟!

هنگام خرید آدرس منزل والدین‌ام را دادم تا مجبور به تحویل دستی‌اش به آنها نباشم اما در واقع نیاز به چنین کاری نبود چون FastFoto اسکنر نسبتا کوچکی است؛ کمتر از ۳۰ سانتی متر عرض و تنها ۴ کیلوگرم وزن دارد. می‌توانستم آن را در کوله‌پشتی‌ام گذاشته و همچنان فضا برای سایر وسایل‌ام وجود داشت. اسکنر را روی میز غذاخوری کنار لپ‌تاپ مادرم و همچنین کوهی از عکس‌های قدیمی گذاشتیم. امیدوار بودیم تا وقت شام، پروسه اسکن همه تصاویر را تمام کنیم.
راه‌اندازی اسکنر سخت نبود اما اعتراف می‌کنم که بدترین بخش پروسه محسوب می‌شد. علاوه بر درهم پیچیدگی کابل‌ها، برای اجرای نهایی نیازمند دانلود نرم‌افزار از اینترنت هستید که خوب چیز جالبی نیست. شکل و شمایل دستگاه هم درست مثل مدل چاپگرها و اسکنرهایی است که برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ عرضه شدند. اما اسکنر وظیفه‌اش را به خوبی انجام می‌دهد و استفاده از آن سخت نیست.

بعد از اتصال اسکنر کار را شروع کردیم. مادرم بیشتر عکس‌ها را در یک کمد کوچک نگهداری می‌کند، به همین خاطر به راحتی می‌توان دسته‌دسته تصاویر را از آن بیرون بکشم و در سینی تغذیه اسکنر قرار دهم. سینی اسکنر حدود ۳۰ عکس را در خود جا می‌دهد؛ البته این رقم دقیق نیست و گاهی اوقات تعداد بیشتری عکس درون آن قرار می‌دادم تا ببینم چه اتفاقی می‌افتد (زمانی که ۴۰ عکس را در اسکنر قرار دادم، دستگاه موفق به اتمام پروسه اسکن نشد). بهتر است عکس‌ها را بر حسب اندازه چیده و در دستگاه قرار دهید زیرا زمانی که عکس‌های با اندازه‌ی مختلف را درون دستگاه قرار می‌دهید، احتمال اینکه FastFoto موفق به اسکن عکس‌های کوچک‌تر نشده یا پروسه اسکن را متوقف کند، افزایش می‌یابد.
ادعای FF-640 مبنی بر اسکن هر عکس تنها در یک ثانیه کاملا درست است. زمانی که من پروسه اسکن را با کامپیوتر شروع می‌کردم قبل از اینکه مادرم آماده‌سازی دسته‌ بعدی تصاویر را تمام کرده باشد، اسکن تمام شده بود. پردازش عکس‌ها برای کامپیوتر تا حدودی زمان‌بر بود؛ نرم‌افزار تصاویر کج و معوج را تصحیح می‌کرد؛ در صورت نیاز می‌توانید تنظیمات را طوری تغییر دهید که اصلاح معایبی مثل قرمزی چشم‌ها و بی‌رنگی تصاویر هم به طور خودکار انجام شود.

البته متوجه شدیم این کارها تنها در صورتی امکان‌پذیر است که شما عکس‌ها را به طور صحیح وارد دستگاه کرده باشید. FastFoto یک اسکنر دو طرفه است بنابراین مهم نیست که عکس‌ها را به چه صورت وارد دستگاه کنید، در هر صورت هر دو طرف آنها اسکن خواهد شد. این ویژگی برای این منظور در دستگاه تعبیه شده که مهر عکاسخانه یا یادداشت‌های پشت تصاویر هم حفظ شوند. این اطلاعات در کنار عکس اصلی ذخیره شده و از برچسب‌های A و B برای نامگذاری آنها استفاده می‌شود. در تبلیغات اپسون برای اسکنر همیشه عکس‌ها به حالت رو به بالا در دستگاه قرار داده می‌شدند، من هم دقیقا همین کار را انجام دادم.

تفاوت خاصی در کیفیت عکس‌ها زمانی که جهت قرارگیری آنها در دستگاه را تغییر می‌دادم، ایجاد نمی‌شد. اما زمانی که پوشه‌های محل ذخیره‌سازی عکس‌ها را به دقت بررسی کردیم متوجه شدیم نرم‌افزار همیشه از حرف A برای نامگذاری تصاویری که رو به پایین در دستگاه قرار گرفته‌اند، استفاده می‌کند و البته در اینجا بود که FastFoto جادوی تصحیح خودکارش را به خوبی نشان می‌دهد. نتیجه نهایی: تمام تاریخ‌ها و یادداشت‌های درج شده همراه فایل‌های اسکن شده بوده و تصاویر اصلی هم کیفیت بسیار خوبی داشتند. البته چند عکس وارونه اسکن شده بودند. خوشبختانه در آن مرحله تصاویر زیادی را اسکن نکرده بودیم و در ادامه عدم وارونه بودن عکس‌ها را بررسی می‌کردیم.اما، نه! از آن جایی که سرعت دستگاه بسیار زیاد بود در آن مرحله هم چند صد تصویر را اسکن کرده بودیم!

با این وجود مساله مهمی نبود چون اسکن‌ها کیفیت مناسبی داشتند و البته وضعیت بعضی از تصاویر ”تصحیح شده“ هم آن طور که باید و شاید راضی کننده نبود. بسیاری از آنها فاقد کیفیت رنگ مناسب بوده و وضعیت بعضی‌ها از آن هم غیرقابل تحمل بود. اساسا برای کار با نرم‌افزار دستگاه نیازمند مهارت‌هایی در حد و اندازه‌ی کار با فتوشاپ نیستید. از این رو انتظار نداشته باشید که تصاویر اسکن شده کیفیت فوق‌العاده بالایی داشته باشند. بعید می‌دانم قصد چاپ مجدد این همه تصویر را داشته باشید. اگر قرار است این عکس‌ها را در فیس‌بوک به اشتراک بگذارید، از نتیجه کار اسکنر راضی خواهید بود و حتی امکان به اشتراک‌گذاری مستقیم آنها از طریق نرم‌افزار دستگاه هم وجود دارد؛ هر چند من و مادرم تصمیم گرفتیم هزاران عکس اسکن شده را در فیس‌بوک قرار ندهیم چون دوست نداشتیم با پر کردن خبرخوان فیس‌بوکی دوستان، اسباب مزاحمتی برای آنها باشیم (هر چند ترجیح دادیم همه‌ی آنها را در سرویس Google Photos ذخیره کنیم).

بیشتر تصاویر موجود در آرشیو مادرم عکس‌های با اندازه استاندارد ۶*۴ بودند اما تصاویری با اندازه‌های مختلف و با جنس کاغذ مختلف هم وجود داشت که نگران آنها بودیم و هر کدام چالش‌های خاص خود را داشتند. تصاویر مات از کیفیت بسیار خوبی برخوردار بودند درحالی که عکس‌های براق به یکدیگر می‌چسبیدند و مجبور بودم دستگاه را باز کرده و آنها را از یکدیگر جدا کنم. البته باز کردن دستگاه آسان بود: FF-640 طوری طراحی شده که به راحتی باز شده و بتوانید تصاویر گیر کرده در آن را به راحتی بیرون کشیده یا غلطک درون آن را پاکسازی کنید.
عکس‌های پولاروید (نمونه‌هایی که سریعا بعد از عکسبرداری چاپ می‌شوند) هم مشکل دیگری داشتند که با تغییر تنظیمات اسکنر سعی کردم آنرا حل کنم. (البته مادرم بعدا متوجه شده بود بهتر است آنها را در دسته‌های کوچک درون دستگاه قرار دهد.) اما بزرگ‌ترین سورپرایز مربوط به تصویر بسیار قدیمی از عمه‌‌ام بود که با نقره نیترات یا چیزی نزدیک به آن چاپ شده بود. روی فریم کاغذی عکس تاریخ ۱۹۴۵ درج شده بود. در این مرحله به FastFoto ایمان پیدا کرده بودم، بنابراین عکس را از فریم جدا کردم و آن را در اسکنر قرار دادم. عکس مورد نظر به راحتی وارد دستگاه شد و خوشبختانه هیچ صدمه‌ای ندید. فایل دیجیتال عکس اسکن شده را باز کردم و حرف نداشت. حتی تصویر یک اثر انگشتی که روی تصویر اصلی قرار داشت هم اسکن شده بود.

اما با توجه به سرعت فوق‌العاده بالای FastFoto توصیه می‌کنیم عکس‌های ظریف را با آن اسکن نکنید. شرکت اپسون یک روکش شفاف مخصوص برای چنین عکس‌هایی ارائه کرده اما در زمان استفاده متوجه شدم این روکش گاهی اوقات عملکرد درستی ندارد. گاهی اوقات بعد از قرار دادن عکس چاپی با کیفیت مناسب در دستگاه، موج‌های روکش پلاستیکی در فایل دیجیتالی ظاهر می‌شدند. بهتر است چنین عکس‌هایی را با اسکنرهای مسطح اسکن کنید که FF-640 از این نمونه‌ها نیست.
زمان زیادی صرف اسکن تمام آرشیو مادرم که شامل عکس‌های من، تصاویر خودش و هفت خواهر و برادرش بود نشد. البته من بعد از اسکن نیمی از آرشیو تصمیم گرفتم مادرم را تنها بگذارم زیرا پروسه‌ی اسکن در FF-640 برای او آسان بود. از زمانی که خانه‌ی پدری را ترک کردم تا زمان اتمام کل پروسه، زمان زیادی صرف نشده بود زیرا بعد از باز کردن فیس‌بوک متوجه قرار دادن آنها توسط مادرم شدم. حال مادری که زمانی فقط عکس‌های تکراری در فیس‌بوک پست می‌کرد برای ۱۰ سال آینده محتوای ناب در اختیار دارد و من هم تا ۱۰ سال آینده از دیدن دوستان و آشنایان خجالت‌زده خواهم شد!